ਤਿਨ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ

ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਸਦਕਾ ''ਸਲੋਕ ਵਾਰਾਂ ਤੇ ਵਧੀਕ'' ਦੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦੇ ਮਹਲਾ1 ਦੇ ਸਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਹੋ ਗਈ ਹੈ,ਅੱਜ ਮਹਲਾ 3 ਦੇ ਸਲੋਕਾਂ ਦੀ ਵਿਚਾਰ ਗੁਰੂ ਅਗੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਰੰਭ ਦੇ ਹਾਂ॥
ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੩ ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ 
ਅਭਿਆਗਤ ਏਹ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਜਿਨ ਕੈ ਮਨ ਮਹਿ ਭਰਮੁ ॥
ਤਿਨ ਕੇ ਦਿਤੇ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥੧॥
ਮਹਲਾ 3 ਆਖਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕੇ ਸਾਧੂ ਸੰਤ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਆਖਦੇ ਹਨ ਜੋ ਦਰ ਦਰ ਉਤੇ ਜਾ ਆਪਣੀਆ ਨਿੱਜੀ ਲੋੜਾਂ ਖਾਤਰ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹੋਣ॥ਭਾਵ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਨ ਅਜੇਹੇ ਪਦਾਰਥੀ ਜਕੜਾ ਵਿਚ ਹੀ ਜਕੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ॥
ਹੇ ਨਾਨਕ ਅਜਿਹੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਇੰਨੀਆਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਕਿਉਂਕਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਫ਼ ਲਹਿਜੇ ਵਿਚ ਫੈਸਲਾ ਹੈ ਕੇ..
ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਭਇਓ ਉਡਿ ਉਡਿ ਦਹ ਦਿਸ ਜਾਇ ॥ 
ਜੋ ਜੈਸੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਤੈਸੋ ਫਲੁ ਖਾਇ ॥
ਇਥੇ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣ ਯੋਗ ਗੱਲ ਹੈ ਕੇ ਗਰੀਬ ਭੂਖੈ ਦੀ ਮਦਦ ਇਕ ਲਹਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਸਣ ਸੰਤ ਸਾਧ ਤੇ ਖੜੇ ਕੀਤੇ ਹੋਣ ਡੇਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਮ ਉਤੇ ਮਹਲ ਮਾੜੀਆ, ਅਜਿਹੀਆਂ ਤੂੰ ਬਚਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ॥
ਇਸੇ ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਮੁਖ ਰੱਖ ਸਾਧ ਅਖਵਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਮਹਲਾ 9 ਨੂੰ ਆਖਣਾ ਪਿਆ..
ਸਾਧੋ ਮਨ ਕਾ ਮਾਨੁ ਤਿਆਗਉ ॥
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਸੰਗਤਿ ਦੁਰਜਨ ਕੀ ਤਾ ਤੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਾਗਉ ॥
ਧੰਨਵਾਦ