Friday, December 30, 2016

ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਦੀ ਪਿਆਸ ਕਿਥੋਂ ਬੁਝਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਇਸਦਾ ਵਿਰਤਾਂਤ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ॥
ਬਾਬੀਹਾ ਸਗਲੀ ਧਰਤੀ ਜੇ ਫਿਰਹਿ ਊਡਿ ਚੜਹਿ ਆਕਾਸਿ ॥
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਚੂਕੈ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ॥
ਹੇ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਜੇ ਤੂੰ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਭਟਕਦਾ ਰਹੇ ਹਰ ਕੋਨੇ ਵਿਚ ਜਾਏ ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਇਹ ਹੈ ਕੇ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਰੂਪੀ ਭੂਖ ਪਿਆਸ ਕੇਵਲ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਹੀ ਦੂਰ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ॥
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕੈ ਪਾਸਿ ॥
ਮਿਲਾਪ ਤਦ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦ ਆਪੇ ਦਾ ਸਮਰਪਣ ਸਾਹਿਬ ਅਗੇ ਕਰ ਇਹ ਯਕੀਨ ਕਰ ਲੇਵੇ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸਦਾ ਹੈ॥
ਵਿਣੁ ਬੋਲਿਆ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
ਆਪੇ ਦੇ ਸਮਰਪਣ ਤੂੰ ਇਹ ਭੋਰਸਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਕੇ ਸਾਹਿਬ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹੈ, ਬਿਨ੍ਹਾ ਕਿਹਾ ਹੀ ਉਹ ਦਿਲ ਦੀਆ ਅਰਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ॥
ਨਾਨਕ ਘਟਿ ਘਟਿ ਏਕੋ ਵਰਤਦਾ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥੫੮॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਸਾਹਿਬ ਘਟ ਘਟ ਵਿਚ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸੋਝੀ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਰਹੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Thursday, December 29, 2016

ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਦਿਆਲੂ ਪੱਖ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਦਿਆਲੂ ਪੱਖ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦੇ ਹਨ॥
ਧੁਰਹੁ ਖਸਮਿ ਭੇਜਿਆ ਸਚੈ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇ ॥ 
ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਰਿ ਗੂੜ੍ਹ੍ਹੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
ਗਿਆਨ ਦੀ ਵਰਖਾ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੁਕਮ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਵਿਚ ਹੀ ਦਿਆਲਤਾ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਜੀਵ ਤਾਈ ਗੁਰੂ ਰੂਪ ਵਿਚ ਭੇਜੀ॥ਇਸੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਹੀ ਦਇਆ ਰੂਪੀ ਛਹਬਰ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਹੈ॥
ਬਾਬੀਹੇ ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜਾਂ ਤਤੁ ਬੂੰਦ ਮੁਹਿ ਪਾਇ ॥
ਹੇ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਪਰਮ ਆਨੰਦ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਤਦ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੇਕਰ ਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਤੱਤ ਦੀ ਬੂੰਦ ਮੱਤ ਵਿਚ ਆ ਪਏ॥
ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹੁਤਾ ਉਪਜੈ ਧਰਤੀ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥ 
ਤਦ ਜਾ ਕੇ ਗੁਣਾ ਦਾ ਬੋਹਲ ਕਰਮ ਧਰਤੀ ਵਿੱਚੋ ਅਸੀਮ ਰੂਪ ਵਿਚ ਉਪਜੇਗਾ ਜੋ ਸਚਿਆਰ ਰੂਪੀ ਸੋਭਾ ਦੇਵਾਵੇਗਾ॥ 
ਅਨਦਿਨੁ ਲੋਕੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
ਜੋ ਨਿੱਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਗੁਰੂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸਬਦੁ ਵਿਚ ਅਭੇਦ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹੈ॥
ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ਰਜਾਇ ॥
ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਉਤੇ ਸਾਹਿਬ ਕਰਮ ਦੀ ਵਣਜ ਵੇਖ ਬਖਸ਼ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਇਹੀ ਉਸਦੀ ਰਜਾ ਰੂਪੀ ਕਿਰਪਾ ਦਾ ਵਿਖਿਆਨ ਹੈ॥
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥ 
ਹੇ ਜੀਵ ਇਸਤਰੀ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਵਿਚ ਅਭੇਦ ਹੋ ਜਾਈਦਾ ਹੈ ॥ 
ਭੈ ਕਾ ਸਹਜੁ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਿਹੁ ਸਚਿ ਰਹਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਿਰਮਲ ਭਉ ਦਾ ਸਿੰਗਾਰ ਕਰ ਸਹਿਜ ਘਰ ਵਿਚ ਆਉਣ ਤੇ ਹੀ ਸੱਚ ਦੀ ਅਭੇਦਤਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ॥ 
ਨਾਨਕ ਨਾਮੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੫੭॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਣਾ ਦਾ ਵਾਸਾ ਹਿਰਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਦ ਇਹ ਗੁਣ ਹੀ ਸਾਹਿਬ  ਦੇ ਦਰ ਘਰ ਦਾ ਪਾਸ ਬਣਦੇ ਹਨ ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Monday, December 26, 2016

ਸੂਬੇ ਦੀ ਕਚਹਿਰੀ

ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਦੀ ਸੂਬੇ ਦੀ ਕਚਹਿਰੀ ਤੂੰ ਬਾਅਦ ਜਦ ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਨੂੰ ਨੀਹਾਂ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹਾ ਚਿਣਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਤਾ ਸੂਬੇ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਆਖਿਆ ਅਜਿਹੇ ਵੀ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਲਵੋ॥
ਪਰ ਫਿਰ ਓਹੀ ਦਿੜਤਾ ਨਾਲ ਜਵਾਬ ਆਇਆ ਸੂਬਿਆਂ ਤੂੰ ਕਿਉ ਆਪਣਾ ਤੇ ਸਾਡਾ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ॥
ਚਿਣਾਈ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਜਦ ਚਿਣਾਈ ਛਾਤੀਆ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀ ਤਾ ਸੂਬਾ ਫਿਰ ਬੋਲਿਆ ਬੱਚਿਓ ਫਿਰ ਸੋਚ ਲਵੋ, ਮੈ ਸੂਬਾ ਹਾਂ ਅਜੇਹੇ ਵੀ ਸਭ ਕੁਝ ਰੋਕ ਸਕਦਾ ਹਾਂ॥
ਇਸ ਵਾਰ ਸਾਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਮੁਖੋ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਸਬਦੁ ਉਚਾਰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਿਆ..
ਕਰਵਤੁ ਭਲਾ ਨ ਕਰਵਟ ਤੇਰੀ ॥ ਲਾਗੁ ਗਲੇ ਸੁਨੁ ਬਿਨਤੀ ਮੇਰੀ ॥੧॥
ਹਉ ਵਾਰੀ ਮੁਖੁ ਫੇਰਿ ਪਿਆਰੇ ॥ ਕਰਵਟੁ ਦੇ ਮੋ ਕਉ ਕਾਹੇ ਕਉ ਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ 
ਜਉ ਤਨੁ ਚੀਰਹਿ ਅੰਗੁ ਨ ਮੋਰਉ ॥ ਪਿੰਡੁ ਪਰੈ ਤਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਤੋਰਉ ॥੨॥ 
ਹਮ ਤੁਮ ਬੀਚੁ ਭਇਓ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥ ਤੁਮਹਿ ਸੁ ਕੰਤ ਨਾਰਿ ਹਮ ਸੋਈ ॥੩॥ 
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਲੋਈ ॥ ਅਬ ਤੁਮਰੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੨॥੩੫॥
ਰੁਕਦੇ ਸਵਾਸਾਂ ਨਾਲ ਸਬਦੁ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਖੜ੍ਹੀ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ '''
ਜਉ ਤਨੁ ਚੀਰਹਿ ਅੰਗੁ ਨ ਮੋਰਉ ॥
ਪਿੰਡੁ ਪਰੈ ਤਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਤੋਰਉ ॥
ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ ਸਾਫ਼ ਸਾਫ਼ ਵਰਤਦਾ ਦਿਸ ਗਿਆ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Sunday, December 25, 2016

ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਂਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਬਾਬੀਹਾ ਤੂੰ ਸਹਜਿ ਬੋਲਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
ਹੇ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵ ਤੂੰ ਸਹਿਜਤਾ ਦਾ ਧਾਰਨੀ ਹੋਂਦੇ ਹੋਏ ਸਚੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਰਾਹੀਂ ਬੰਦਗੀ ਕਰ॥
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥
ਇਸੇ ਸਹਿਜਤਾ ਨਾਲ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਨੇ ਸਭ ਕੁਝ ਨੇੜੇ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ॥
ਆਪੁ ਪਛਾਣਹਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਵੁਠਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥
ਜਦ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਰਾਹੀਂ ਆਪੇ ਦੀ ਪਛਾਣ ਹੋਈ ਤਾ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਹੋ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਆਨੰਦ ਦੀ ਛਹਬਰ ਹੋ ਗਈ॥
ਝਿਮਿ ਝਿਮਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਵਰਸਦਾ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
ਇਸ ਆਨੰਦ ਦੀ ਛਹਬਰ ਨੇ ਨਾਮੁ ਰੂਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਵਿਉਂਤ ਵਿੱਚੋ ਮਾਇਅਕ ਭੁੱਖ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ॥
ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
ਭਟਕਣਾ ਰੂਪੀ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਮੁਕ ਗਈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਜੀਉ ਪੀਉ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਹੋ ਗਿਆ॥
ਨਾਨਕ ਸੁਖਿ ਸਵਨ੍ਹ੍ਹਿ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੫੬॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੰਤ ਕਰਤਾਰ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਪਾ ਜੀਵ ਇਸਤਰੀ ਰੂਪੀ ਸੁਹਾਗਣ ਸਹਿਜਤਾ ਦਾ ਜੀਵਨ ਜਿਆਉਂਦੀ ਹੋਈ ਕੰਤ ਕਰਤਾਰ ਵਿਚ ਸਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Friday, December 23, 2016

ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਬਾਰੇ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਬਾਬੀਹਾ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਕਰੇ ਜਲਨਿਧਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
ਮਿਲਾਪ ਦੀ ਤਾਂਘ ਦਾ ਪਿਆਸਾ ਜੀਵ ਸਾਹਿਬ ਤਾਈ ਅਰਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਸਾਹਿਬ ਗੁਰੂ ਰੂਪੀ ਮਾਰਗ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਕਰਵਾ ਦੇਵੇ॥ਜਿਸ ਉਤੇ ਚਲ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ ਭਾਵਨਾ ਸਦੀਵੀ ਉਪਜ ਪਏ॥
ਗੁਰ ਮਿਲੇ ਸੀਤਲ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਭਿ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
ਜਦ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾ ਹਿਰਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਗੁਣਾ ਰੂਪੀ ਸੀਤਲਤਾ ਉਪਜ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਛੋੜੇ ਰੂਪੀ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ॥
ਤਿਸ ਚੁਕੈ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਚੁਕੈ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ॥
ਗੁਰੂ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਹੀ ਤਾਂਘ ਰੂਪੀ ਪਿਆਸ ਨੂੰ ਸਹਿਜ ਦਾ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਭਟਕਣਾ ਹਰ ਵੇਲੇ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਉਹ ਹੁਣ ਸਹਿਜ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋ ਗਈ ਹੋਂਦੀ ਹੈ॥
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ਨਾਮੁ ਰਖਹੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੫੪॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹ ਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋਇਆ ਹਿਰਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਸਹਿਜ ਰੂਪੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਣਾ ਰੂਪੀ ਨਾਮੁ ਹਿਰਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਵੱਸ ਗਿਆ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Thursday, December 22, 2016

ਸੱਚ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਸਿੱਖ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਸੱਚ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਮੁਖ ਸਚੇ ਸਚੁ ਦਾੜੀਆ ਸਚੁ ਬੋਲਹਿ ਸਚੁ ਕਮਾਹਿ ॥
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਂਹਿ ਸਮਾਂਹਿ ॥ 
ਜਿਸ ਸਿਖਿਆਰਥੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਅਧਾਰ ਸੱਚ ਹੈ ਉਸਦਾ ਮੁਖ ਵੀ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ ਉਸਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਵੀ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ ਉਸਦੀ ਬੋਲ ਬਾਣੀ ਵੀ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਕਿਰਤ ਕਮਾਈ ਦਾ ਬੋਹਲ ਵੀ ਪਵਿੱਤਰ ਹੈ॥
ਕਿਉਂ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਰੂਪੀ ਸਬਦੁ ਕਮਾ ਮਨ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਵਿਕਲਪਾਂ ਵਿਚ ਵਸਾ ਲਿਆ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕਾਰਨ ਹੀ ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਅਸਲ ਤੱਥ ਬਣ ਦਾ ਹੈ॥
ਸਚੀ ਰਾਸੀ ਸਚੁ ਧਨੁ ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਂਹਿ ॥
ਸੱਚ ਦੀ ਰਾਸ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਸੱਚ ਰੂਪੀ ਕਮਾਈ ਸਚਿਆਰ ਰੂਪੀ ਉਤਮ ਪਦਵੀ ਉਤੇ ਵਿਰਾਜਮਾਨ ਕਰਵਾਂਦੀ ਹੈ॥
ਸਚੁ ਸੁਣਹਿ ਸਚੁ ਮੰਨਿ ਲੈਨਿ ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਹਿ ॥ 
ਸੱਚ ਨੂੰ ਸੁਨ ਸੱਚ ਨੂੰ ਆਚਾਰ ਵਿਚ ਧਾਰ ਸੱਚ ਦੀ ਵਣਜ ਕਰਨਾ ਹੀ ਸਿੱਖ ਦਾ ਅਸਲ ਵਾਪਾਰ ਹੈ॥
ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਬੈਸਣਾ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥
ਸੱਚ ਦਾ ਵਾਪਾਰ ਕਰਦੇ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਹਜ਼ੂਰੀ ਦਾ ਨਿੱਘ ਮਾਣਦੇ ਹੋਏ ਸਚੇ ਦੇ ਅੰਗ ਹੋ ਨਿਬੜ ਦੇ ਹਨ॥
ਨਾਨਕ ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਚੁ ਨ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਜਾਂਹਿ ॥੫੩॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਬਿਨ੍ਹਾ ਸੱਚ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਤੂੰ ਖੁੰਝ ਕੇ ਪਾਖੰਡੀਆਂ ਦੇ ਵੱਸ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਉਹ ਭਟਕਣਾ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Monday, December 12, 2016

ਤੁੰਨੀ ਮੁੰਨੀ ਇਕ ਬਰਾਬਰ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਦਾਹੜੀ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸੇ ਗੱਲ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਇਕ ਵਾਦ ਵਿਵਾਦ ਕਈ ਵਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕੇ ਆਮ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੁੰਨੀ ਮੁੰਨੀ ਇਕ ਬਰਾਬਰ॥
ਕਿਸੇ ਸੱਜਣ ਨੇ ਇਕ ਗੱਲ ਸੁਣਾਈ ਸੀ ਕੇ ਕਿਸੇ ਜਥੇਦਾਰ ਨੂੰ ਇਕ ਫੌਜ ਵਿਚ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਸੱਜਣ ਮਿਲਣ ਆਇਆ ਕਾਫੀ ਗੂੜੀ ਮਿੱਤਰਤਾ ਸੀ॥
ਫੌਜੀ ਸਿੰਘ ਦੀ ਦਾਹੜੀ ਬੰਨੀ ਵੇਖ ਜਥੇਦਾਰ ਆਪਣੀ ਦਾਹੜੀ ਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰਦਾ ਬੋਲਿਆ ਕੇ ਭਲਿਆ ਤੇਰੀ ਦਾਹੜੀ ਨੇ ਕੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਇੰਨੂੰ ਇੰਝ ਬੰਨਿਆ ਹੈ॥
ਅਗੋ ਜਵਾਬ ਆਇਆ ਜਥੇਦਾਰ ਸਾਬ ਤੁਹਾਡੇ ਸਿਰ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਨੇ ਕੀ ਵਿਗਾੜਿਆ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰੋਂ ਬੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ॥ਜੇ ਖੁਲੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਸ਼ਾਨ ਹੈ ਤਾ ਫਿਰ ਸਿਰ ਦੇ ਵੀ ਖੋਲ ਲੇਵੋ॥
ਸੋ ਗੱਲ ਸਮਝਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਕੇ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰਨਾ ਗੁਰਮਤਿ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੈ॥ਤੁੰਨੀ ਮੁੰਨੀ ਕੋਈ ਮੁੱਦਾ ਨਹੀਂ॥
ਇਸੇ ਗੱਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਣਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਗੁਰੂ ਜੀ ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਸੇ ਦਾੜੀਆਂ ਸਚੀਆ ਜਿ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਲਗੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥
ਉਹ ਕਿਰਦਾਰ ਉਚੇ ਸੁਚੇ ਹੋਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਉਤੇ ਚਲਣ॥ਅਜਿਹੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਦੀ ਜੀਵਨ ਵਿਉਂਤ ਆਦਰ ਸਤਿਕਾਰ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹੋਂਦੀ ਹੈ॥
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਨਿ ਗੁਰੁ ਆਪਣਾ ਅਨਦਿਨੁ ਅਨਦਿ ਰਹੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥
ਅਜਿਹੇ ਕਿਰਦਾਰ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਚਲ ਗੁਰੂ ਦੀ ਅਸਲ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪਰਮ ਆਨੰਦ ਮਾਣਦੇ ਹਨ॥
ਨਾਨਕ ਸੇ ਮੁਹ ਸੋਹਣੇ ਸਚੈ ਦਰਿ ਦਿਸੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥੫੨॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਜਿਹੇ ਕਿਰਦਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਰ ਦੀ ਸੋਭਾ ਬਣਦੇ ਹਨ ਭਾਵ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਭਾਉਂਦੇ ਹਨ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Sunday, December 11, 2016

ਭਰਮ

ਮਾਧਵੇ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਭ੍ਰਮੁ ਐਸਾ ॥ 
ਜੈਸਾ ਮਾਨੀਐ ਹੋਇ ਨ ਤੈਸਾ ॥
ਗੁਰੂ ਜੀ ਜੀਵਨ ਦੀ ਇਕ ਅਨਮੋਲ ਜੁਗਤੀ ਦਸਦੇ ਹਨ ਕੇ ਭਰਮ ਦੀ ਅਸਲ ਪਛਾਣ ਇਹ ਕੇ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦਾ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਨੂ ਮੰਨੀ ਬੈਠੇ ਹੋਂਦੇ ਹਾ ਓਹ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾ ਦਾ ਦਰਅਸਲ ਹੋਂਦਾ ਨਹੀ॥
ਭਾਵੇ ਅਸੀਂ ਧਾਰਮਿਕ ਪਖੋ ਲੁਟ ਕਸੁਟ ਦੇ ਸਿਕਾਰ ਹੋਈ ਜਾ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੋਰ ਉਤੇ ਧੋਖਾ ਖਾਈਏ, ਪਿਛੇ ਕਾਰਣ ਕੇਵਲ ਇਕ ਹੀ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੇਵਲ ਬੋਲਾ ਤੂ ਉਸਦਾ ਅਕਸ ਸਿਰਜ ਲੈਂਦੇ ਹਾ ਪਰ ਓਹ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿਸ਼ੇਸ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਇਕ ਵਖਰਾ ਹੀ ਅਕਸ ਪਾਲੀ ਬੈਠਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੂ ਅਸੀਂ ਅਨਜਾਣ ਹੋਂਦੇ ਹਾ॥
((ਕਹੀਅਤ ਆਨ ਅਚਰੀਅਤ ਅਨ ਕਛੁ ਸਮਝ ਨ ਪਰੈ ਅਪਰ ਮਾਇਆ))
ਸੋ, ਗੁਰਮਤ ਇਸ ਗੁੰਝਲ ਦਾ ਹੱਲ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਦਸਦੀ ਹੋਈ ਆਖਦੀ ਹੈ....
ਅਗੋ ਦੇ ਸਤ ਭਾਉ ਨ ਦਿਚੈ ਪਿਛੋ ਦੇ ਆਖਿਆ ਕੰਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥ 
ਅਧ ਵਿਚਿ ਫਿਰੈ ਮਨਮੁਖੁ ਵੇਚਾਰਾ ਗਲੀ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੁ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ॥ਜੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ॥ ਤਾ ਅਪਿਉ ਪੀਵੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ਸਭੁ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ ॥ ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੧॥
ਬਸ ਸਿਖ ਦਾ ਮਾਰਗ ਦਰਸ਼ਕ '''ਤਾ ਅਪਿਉ ਪੀਵੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ਸਭੁ ਕਾੜਾ ਅੰਦੇਸਾ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈ'''ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਚਲਣ ਵੇਲੇ ਦੀ ਸਮਰਪਣ ਭਾਵਨਾ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਚਲਣ ਵੇਲੇ ਦੀ ਸਮਰਪਣ ਭਾਵਨਾ ਬਾਰੇ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ॥
ਧਨਾਸਰੀ ਧਨਵੰਤੀ ਜਾਣੀਐ ਭਾਈ ਜਾਂ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
ਜੀਵ ਇਸਰਤੀ ਵਲੋਂ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੁਭਾਅ(ਧਨਾਸਰੀ ਰਾਗ ਭਾਵ ਮੂਡ) ਤਾ ਖੁਸ਼ਾਮਿਦ ਕਰਨ ਯੋਗ ਹੈ ਜੇ ਸੁਭਾਵ ਵਿਚਲਾ ਕਾਰ ਵਿਵਹਾਰ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਵਲੋਂ ਕੀਤੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਅੰਦਰ ਹੈ॥
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪੇ ਜੀਅ ਸਉ ਭਾਈ ਲਏ ਹੁਕਮਿ ਫਿਰਾਉ ॥
ਤਨ ਮਨ ਤਾ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਅਧੀਨ ਹੋਵੇ ਹੀ ਸਗੋਂ ਕੀਤੇ ਵੱਧ ਜੀਉ ਨੂੰ ਪੀਉ ਦਾ ਰੰਗ ਚਾੜ ਗੁਰੂ ਵਲੋਂ ਦੱਸੀ ਜੀਵਨ ਵਿਉਂਤ ਜਿਆਉਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੇਵੇ॥
ਜਹ ਬੈਸਾਵਹਿ ਬੈਸਹ ਭਾਈ ਜਹ ਭੇਜਹਿ ਤਹ ਜਾਉ ॥
ਜੀਵਨ ਵਿਉਂਤ ਦੀ ਨੱਥ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਐਵੇ ਹੋਵੇ ਕੇ ਜਿਥੇ ਸਾਹਿਬ ਰੱਖੇ ਤਿਥੈ ਵਿਚ ਆਨੰਦ ਨਾਲ ਵਾਸਾ ਹੋਵੇ॥ਜਿਥੇ ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਜਿਆਉਣ ਲਈ ਭੇਜੇ ਤਿਥੈ ਹੀ ਜਾ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਵਾਸਾ ਹੋਵੇ॥ ਭਾਵੇ ਉਹ ਉਬਲਦੀਆ ਦੇਗਾ ਹੀ ਕਿਉ ਨਾਂਹ ਹੋਣ॥
ਜਿਵੇ ਕਬੀਰ ਜੀ ਆਖਦੇ ਹਨ..
ਕਬੀਰ ਕੂਕਰੁ ਰਾਮ ਕੋ ਮੁਤੀਆ ਮੇਰੋ ਨਾਉ ॥ 
ਗਲੇ ਹਮਾਰੇ ਜੇਵਰੀ ਜਹ ਖਿੰਚੈ ਤਹ ਜਾਉ ॥
ਏਵਡੁ ਧਨੁ ਹੋਰੁ ਕੋ ਨਹੀ ਭਾਈ ਜੇਵਡੁ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
ਇਹ ਵਿਸਵਾਸ਼ ਬਣ ਜਾਵੇ ਕੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਤੂੰ ਵੱਧ ਕੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ॥
ਸਦਾ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾਂ ਭਾਈ ਸਦਾ ਸਚੇ ਕੈ ਸੰਗਿ ਰਹਾਉ ॥
ਹਰ ਘੜੀ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਜੁੜਕੇ ਜਿਉਣਾ ਹੀ ਅਸਲ ਪਰਮ ਆਨੰਦ ਹੈ॥ਉਸਦੀਆ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਕਰਨੀਆਂ ਉਸਦੀਆਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਜਿਉਣਾ ਹੀ ਅਸਲ ਜੀਵਨ ਮਨੋਰਥ ਹੈ॥
ਪੈਨਣੁ ਗੁਣ ਚੰਗਿਆਈਆ ਭਾਈ ਆਪਣੀ ਪਤਿ ਕੇ ਸਾਦ ਆਪੇ ਖਾਇ ॥
ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਅਧੀਨ ਹੋ ਜੀਣਾ ਇਜ਼ਤ ਮਾਨ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਇਜ਼ੱਤ ਹੋਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸੈਵ-ਭਰੋਸੇ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇ ਜਾਗੀਦੀ ਜਮੀਰ ਵਾਲਾ ਕਿਰਦਾਰ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ॥
ਤਿਸ ਕਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਈ ਦਰਸਨ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਇ ॥
ਸਾਹਿਬ ਦੀਆ ਇਹਨਾਂ ਵਡਿਆਈਆ ਦਾ ਕੋਈ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਬਸ ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਰਾਹੀਂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦੀਦਾਰ ਤੂੰ ਸਦਕੇ ਜਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ॥
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਭਾਈ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਤਾਂ ਪਾਇ ॥
ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੀਆ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਦਾ ਖਜਾਨਾ ਹੈ ਪਰ ਜੋ ਆਪਣਾ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਗੁਰੂ ਹੁਕਮ ਅਨੁਸਾਰ ਢਾਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਉਸਦੀ ਇਹਨਾਂ ਵਡਿਆਈਆ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪੈਂਦੀ ਹੈ॥
ਇਕਿ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਭਾਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰਾਇ ॥
ਪਰ ਜੋ ਆਪਣਾ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਗੁਰੂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਨਹੀਂ ਢਾਲ ਦੇ ਉਹ ਦੂਜੇ ਭਾਉ ਵਿਚ ਜੀਵਨ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ॥
ਸੰਗਤਿ ਢੋਈ ਨਾ ਮਿਲੈ ਭਾਈ ਬੈਸਣਿ ਮਿਲੈ ਨ ਥਾਉ ॥
ਅਜੇਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਣਾ ਦਾ ਸੰਗ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਅਤੇ ਬਿਨ੍ਹਾ ਸੰਗ ਦੇ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਗੋਦੀ ਦਾ ਨਿੱਘ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ॥
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਤਿਨਾ ਮਨਾਇਸੀ ਭਾਈ ਜਿਨਾ ਧੁਰੇ ਕਮਾਇਆ ਨਾਉ ॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹ ਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਢਾਲਿਆ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਹੁਕਮ ਮੰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਬਰ ਤਿਆਰ ਹੋਂਦੇ ਹਨ॥
ਇਹ ਹਨ ਜੋ ਸੀਸ ਦੀ ਮੰਗ ਸੁਨ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਗੁਰੂ ਅਗੇ ਪੇਸ਼ ਹੋ ਗਏ॥
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਵਿਟਹੁ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਭਾਈ ਤਿਨ ਕਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੫੧॥
ਅਜਿਹੇ ਜਨਾ ਤੂੰ ਸਦਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਬਲਿਹਾਰੇ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ॥ਆਪਾ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Saturday, December 10, 2016

ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਾਮੁ ਨੂੰ ਕਿਰਦਾਰ ਵਿਚ ਉਤਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ

ਅੱਜ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਾਮੁ ਨੂੰ ਕਿਰਦਾਰ ਵਿਚ ਉਤਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਕਰਨ ਦੀ ਮਹੱਤਵ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਮਨ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਨੁ ॥
ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ ਜੋ ਜੀਵ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਣਾ ਰੂਪੀ ਨਾਮੁ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਚਾਰ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿਚ ਉਤਾਰ ਸਚਿਆਰ ਹੋ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਰ ਉਤੇ ਸੋਭਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ ॥
ਦਰਅਸਲ ਇਹੀ ਸਚਿਆਰਾ ਪਨ ਹੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਰ ਦੀ ਸੋਭਾ ਹੈ॥
ਕਿਲਵਿਖ ਪਾਪ ਸਭਿ ਕਟੀਅਹਿ ਹਉਮੈ ਚੁਕੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥
ਇਹੀ ਸਚਿਆਰਾ ਪਨ ਕਿਰਦਾਰ ਵਿੱਚੋ ਹਉਮੈ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਬਿਖ ਵਾਲਾ ਪਾਸਾ ਮੂਲ ਤੂੰ ਮਿਟਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਮਲੁ ਵਿਗਸਿਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਬ੍ਰਹਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥
ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਗਿਆਨ ਦਾ ਕੌਲ ਫੁੱਲ ਹਿਰਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਖਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹੀ ਗਿਆਨ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਘਟ ਘਟ ਵਿਚ ਰਮੇ ਹੋਣ ਦੀ ਵਿਆਪਕਤਾ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਵਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥੫੦॥
ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਉਤੇ ਸਾਹਿਬ ਆਪਣੇ ਨਦਰਿ ਕਰ ਤਾ ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਸਕੀਏ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Friday, December 9, 2016

ਮਨਮੁਖਤਾ ਤੂੰ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਭਟਕਣਾ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਮਨਮੁਖਤਾ ਤੂੰ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਭਟਕਣਾ ਬਾਰੇ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਮਨਮੁਖ ਦਹ ਦਿਸਿ ਫਿਰਿ ਰਹੇ ਅਤਿ ਤਿਸਨਾ ਲੋਭ ਵਿਕਾਰ ॥
ਮਨ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਅਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰ ਚੁਕੇ ਭਟਕਣਾ ਵਿਚ ਜੀਵਨ ਜੀਉ ਰਹੇ ਹਨ॥ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਅੰਦਰ ਮਾਇਅਕ ਕਮਾਦਿਕ ਦਾ ਪ੍ਰਕੋਪ ਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਨ ਚੁਕਈ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
ਮਾਇਆ ਦੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕੋਪ ਵਿਚ ਸਮਝ ਬਣਦੀ ਹੈ ਫਿਰ ਟੁਟਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨਿਰੰਤਰ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ॥
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਅਤਿ ਤਿਸਨਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
ਬਚਾਉ ਇਕ ਹੀ ਹੈ ਗੁਰੂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਅਗੇ ਆਪ ਸਮਰਪਣ ਕਰਕੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚੋ ਮਾਇਅਕ ਕਮਾਦਿਕ ਦੇ ਪ੍ਰਕੋਪ ਦਾ ਸਫਾਇਆ ਕਰਨਾ ॥
ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਾ ਦੁਖੁ ਗਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥੪੯॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਗੁਰੂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਅਗੇ ਕੀਤਾ ਸਮਰਪਣ ਬਣਦੀ ਟੁਟਦੀ ਸਮਝ ਰੂਪੀ ਭਟਕਣਾ ਤੂੰ ਨਿਹਚਲ ਰੂਪ ਵਿਚ ਖ਼ਲਾਸੀ ਕਰਵਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Thursday, December 8, 2016

ਸਿਰਪਾਉ ਦੀ ਅਨਮੋਲਤਾ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇ ਵਿਚ ਸਿਰਪਾਉ ਇਕ ਆਮ ਜੇਹਾ ਸਨਮਾਨ ਚਿਨ੍ਹ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ॥ 
ਪਰ ਜੇ ਸਿਰਪਾਉ ਦੀ ਅਨਮੋਲਤਾ ਨੂੰ ਜਾਨਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾ ਇਹ ਯਾਦ ਰਹੇ ਕੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਦੋ ਹੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦਾ ਜਿਕਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਸਿੱਖ ਉਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਸਿਰਪਾਉ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ॥
ਪਹਿਲਾ ਸਿਰਪਾਉ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਵੱਲੋ ਭਾਈ ਗੋਪਾਲਾ ਜੀ ਨੂੰ ਓਦੋ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਜਪੁ ਬਾਣੀ ਦਾ ਉਚਾਰਨ ਬਾਣੀ ਵਿਚ ਭਿੱਜ ਕੇ ਕੀਤਾ॥
ਦੂਜਾ ਸਿਰਪਾਉ ਜੰਗ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਪਰਵਾਰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਵਾ ਕੇ ਮੁੜੇ ਪੀਰ ਬੁਧੂ ਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ ਦਿੱਤਾ॥
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਵੀ ਸਿਰਪਾਉ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕਰਦੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਆਖਿਆ...
ਪਹਿਰਿ ਸਿਰਪਾਉ ਸੇਵਕ ਜਨ ਮੇਲੇ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਗਟ ਪਹਾਰੇ ॥
ਇਹ ਉਹ ਹੀ ਸਿਰਪਾਉ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਜਪੁ ਬਾਣੀ ਵਿਚ ਇਕ ਸਵਾਲ ਦੇ ਜਵਾਬ ਵਿਚ ਆਖਿਆ॥
ਕਰਮੀ ਆਵੈ '''ਕਪੜਾ'' ਨਦਰੀ ਮੋਖੁ ਦੁਆਰੁ ॥
ਇਹ ਸਿਰਪਾਉ ਰੂਪੀ ਗੁਣਾ ਦਾ ਕਪੜਾ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਖਸ਼ਸ਼ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
ਸਿਰਪਾਉ ਨੂੰ ਫਾਰਸੀ ਵਿਚ ਸਿਰੋਪਾ ਆਖਦੇ ਹਨ॥ ਭਾਵ ਸਿਰ ਤੂੰ ਪੈਰਾ ਤੱਕ ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਪੁਸ਼ਾਕ॥ਇਹੀ ਪੁਸ਼ਾਕ ਕਿਸੇ ਰਾਜੇ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜੋ ਖਿਲਤ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਵੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ॥
ਪਰ ਸਿੱਖੀ ਵਿਚ ਸਿਰਪਾਉ ਦੀ ਕੀਮਤ ਤੇ ਅਨਮੋਲਤਾ ਦਾ ਅੰਦਾਜਾ ਲਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਕਠਿਨ ਹੈ॥ਇਹ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਅੰਦਰੋਂ ਭਿੱਜਿਆ ਨੂੰ ਦਾਤ ਹੈ॥
ਪਰ ਦੁਖਾਂਤ ਅੱਜ ਸਿਰਪਾਉ ਕੇਵਲ ਚੰਦ ਰੁਪਿਆ ਦੇ ਚੜਾਵੇ ਤਾਈ ਜਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ਾਮਿਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਘਾੜਤ ਤੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਰਹਿਣ ਬਸੇਰੇ ਦੀ ਗਾਥਾ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਘਾੜਤ ਤੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਰਹਿਣ ਬਸੇਰੇ ਦੀ ਗਾਥਾ ਸਮਝਾਉਣਾ ਕਰਦੇ ਹਨ॥
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਸਾਜਿਆ ਹਰਿ ਵਸੈ ਜਿਸੁ ਨਾਲਿ ॥
ਸਰਜੀਉ ਦਿੱਖ ਦੀ ਘਾੜਤ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਖੁਦ ਆਪ ਘੜੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਇਸ ਘਾੜਤ ਵਿਚ ਵੱਸਦਾ ਹੈ॥
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਰਜਾਲਿ ॥
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਉਤੇ ਚਲ ਮਾਇਆ ਦੇ ਪਰਮ ਜਾਲ ਤੂੰ ਤੋੜ ਲਿਆ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਗਾਥਾ ਨੂੰ ਜਾਣ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਪਾ ਲਿਆ॥ਭਾਵ 
ਸੁਨੁ ਸਖੀ ਪੀਅ ਮਹਿ ਜੀਉ ਬਸੈ ਜੀਅ ਮਹਿ ਬਸੈ ਕਿ ਪੀਉ ॥
ਜੀਉ ਪੀਉ ਬੂਝਉ ਨਹੀ ਘਟ ਮਹਿ ਜੀਉ ਕਿ ਪੀਉ ॥...ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਹਾਸਿਲ ਕਰ ਲਈ॥
ਹਰਿ ਮੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਨੇਕ ਹੈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥
ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਸਮਝ ਪਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕੇ ਇਸ ਸਰਜੀਉ ਦਿੱਖ ਅੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਵਾਸਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਨਾ ਦੇ ਅਨੇਕ ਭੰਡਾਰ ਪਏ ਹੋਏ ਹਨ॥ਇਸਲਈ ਹੀ ਤਾ ਆਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ..
ਬੰਦੇ ਖੋਜੁ ਦਿਲ ਹਰ ਰੋਜ ਨਾ ਫਿਰੁ ਪਰੇਸਾਨੀ ਮਾਹਿ ॥
ਧਨੁ ਭਗਵੰਤੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਧਾ ਹਰਿ ਭਾਲਿ ॥
ਹੇ ਨਾਨਕ ਧੰਨ ਹਨ ਗੁਰੂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਮੋਹਰੀ ਰੱਖ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਜਿੰਨਾ ਇਹਨਾਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਵਸਾ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ॥
ਵਡਭਾਗੀ ਗੜ ਮੰਦਰੁ ਖੋਜਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਪਾਇਆ ਨਾਲਿ ॥੪੮॥
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਸਦਕਾ ਵੱਡੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਆਪਾ ਖੋਜ ਹਿਰਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚੋ ਸਾਹਿਬ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰ ਲਿਆ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Wednesday, December 7, 2016

ਸਰਵੇ

ਕਿਸੇ ਹਿੰਦੂ ਵੀਰ ਦੇ ਘਰ ਜਾਓ ਤਾ ਘਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਨਾਂਹ ਕਿਸੇ ਕੋਨੇ ਵਿਚ ਹਿੰਦੂ ਮੱਤ ਅਨੁਸਾਰ ਪੂਜਾ ਪਾਠ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ!!
ਕਿਸੇ ਮੁਸਲਿਮ ਵੀਰ ਦੇ ਘਰ ਜਾਓ ਤਾ ਨਵਾਜ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ!!
ਕੋਈ ਕਬਰਾਂ ਪੂਜਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਘਰ ਜਾਓ ਤਾ ਕੋਈ ਕਬਰ ਦੀ ਫੋਟੋ ਅਗੇ ਧੂਪ ਬੱਤੀ ਹੋਂਦੀ ਮਿਲੇਗੀ ਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਤਾ ਕਬਰ ਹੀ ਬਣਾਈ ਮਿਲ ਜਾਵੇਗੀ !!
ਹੁਣ ਜਾਓ ਕਿਸੇ ਸਿੱਖ ਅਖਵਾਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਘਰ ਸਾਰਾ ਘਰ ਫੋਲ ਮਾਰਿਓ ਪਰ ਕੀਤੇ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀਆ ਸੈਂਚੀਆ (ਪੋਥੀਆ) ਨਹੀਂ ਮਿਲਣ ਗਈਆ!! ਪੁੱਛਣ ਉਤੇ ਘੜਿਆ ਘੜਾਇਆ ਜਵਾਬ ਮਿਲੇਗਾ ਜੀ ਬੇਅਦਬੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ!! ਬਚੇ ਜੂਠੇ ਹੱਥ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਾ ਫਿਰ ਗਲਤ ਪੜ੍ਹਨ ਉਤੇ ਪਾਪ ਲੱਗਦਾ ਹੈ!!
ਇਹ ਹਾਲ ਹੈ ਸਾਡਾ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ!! ਫਿਰ ਖੁਦ ਸੋਚੋ ਅਸੀਂ ਗੁਰਮਤਿ ਸਿਧਾਂਤ ਤੂੰ ਜਾਣੂ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ!!
ਜੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਤਾ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਪਿੰਡ ਫੋਲ ਮਾਰੋ ਫਿਰ ਗਿਣਤੀ ਕਰਨਾ ਕਿੰਨੀਆ ਪੋਥੀਆ ਮਿਲੀਆ!!
ਯਕੀਨ ਮੰਨਣਾ ਸ਼ਰਾਬ ਆਦਿਕ ਦੀਆ ਬੋਤਲਾਂ ਵਧੀਆ ਤੂੰ ਵਧੀਆ ਬ੍ਰੈਂਡ ਦੀਆ ਰੱਖਿਆ ਮਿਲ ਜਾਣਗੀਆ ਪਰ ੨-੪ ਘਰਾਂ ਤੂੰ ਇਲਾਵਾ ਪੋਥੀਆ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣ ਗਈਆ!!
ਧੰਨਵਾਦ  

ਮਰੀ ਜਮੀਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਵਿਰਤਾਂਤ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਮਰੀ ਜਮੀਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਵਿਰਤਾਂਤ ਸਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰੁ ॥
ਓਇ ਮਾਣਸ ਜੂਨਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਪਸੂ ਢੋਰ ਗਾਵਾਰ ॥
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਾਂਹ ਹੀ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਬਦੁ ਰੂਪੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਵਿਚਾਰਿਆ॥ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਸ ਆਖਣਾ ਸਰਾਸਰ ਗਲਤ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਬਿਨ੍ਹਾ ਸੱਚ ਦੇ ਧਾਰੀ ਹੋਇਆ ਜੀਵਨ ਕੇਵਲ ਗਾਵਾਰ ਪੁਣੇ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
((ਜਿਵੇ ਬਾਣੀ ਸੁਖਮਨੀ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਆਖਦੇ ਹਨ...
ਕਰਤੂਤਿ ਪਸੂ ਕੀ ਮਾਨਸ ਜਾਤ।। ਲੋਕ ਪਚਾਰਾ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤ।।
ਤੂੰ ਕੀ ਹੈ ਇਹ ਤੇਰੀ ਦੇਹ(ਦਿੱਖ) ਨੇ ਨਹੀਂ ਦਸਣਾ ਸਗੋਂ ਤੇਰੀ ਕਰਤੂਤ ਨੇ ਤੇਰੀ ਔਕਾਤ ਤਹਿ ਕਰਨੀ ਹੈ॥ਉਂਝ ਭਾਵੇ ਜੁਬਾਨੋ ਤੂੰ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਹੀ ਜਾ॥))
ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਹਰਿ ਸਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਪਿਆਰੁ ॥
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਵਿਚਾਰ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਉਹਨਾਂ ਅੰਦਰ ਅਗਿਆਨਤਾ ਪਸਰੀ ਹੋਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਂਹ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਤੀ ਕੋਈ ਸੁਚੱਜਾ ਨਿਸਚਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥ਅਜੇਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਭਲਾ ਨੇਹ ਕਿਥੋਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ॥
ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਵਿਕਾਰ ਮਹਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
ਮਨ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂ ਸੱਤਾ ਕਾਬੂਲੀ ਬੈਠੇ ਜੀਵ ਵਿਕਾਰਾਂ ਹੱਥੋਂ ਪਲ ਪਲ ਹਾਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਚੱਜ ਬਣ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ॥
ਜੀਵਦਿਆ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸੁ ਜੀਵਦੇ ਹਰਿ ਜਗਜੀਵਨ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
ਪਰ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜੋ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਸੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਜਾਗਦੀ ਜਮੀਰ ਵਾਲੇ ਗਿਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਗਾਸ ਮਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਰਿ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਵਸਾ ਰਖਿਆ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪੭॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁਖ ਰੱਖ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿਚ ਸੋਭਦੇ ਹਨ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Tuesday, December 6, 2016

ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਉਤੇ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਅਸਰ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਉਤੇ ਬੁਰਾਈ ਦੇ ਅਸਰ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਬੁਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਕੇਹਾ ਸਿਝੈ ॥
ਜੋ ਜੀਵ ਵਿਕਰਮ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਾਥੀ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਭਲਾ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ॥
ਆਪਣੈ ਰੋਹਿ ਆਪੇ ਹੀ ਦਝੈ ॥
ਸਗੋਂ ਆਪਣੀ ਵਿਕਰਮੀ ਦੇ ਕਾਰਣ ਖੁਦ ਹੀ ਮਾਇਆ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ ਪਲ ਪਲ ਸੜ੍ਹਦਾ ਹੈ॥
ਮਨਮੁਖਿ ਕਮਲਾ ਰਗੜੈ ਲੁਝੈ ॥
ਮਨ ਦੀ ਅਧੀਨਤਾ ਕਬੂਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਸ ਕਮਲ ਪੁਣੇ ਵਿਚ ਮਾਇਆ ਦੇ ਜੰਜਾਲ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਬਹਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਇਸੇ ਜੰਜਾਲ ਵਿਚ ਪਲ ਪਲ ਘੁਟਣ ਭੋਗਦਾ ਹੋਇਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤਿਸੁ ਸਭ ਕਿਛੁ ਸੁਝੈ ॥
ਪਰ ਜਦ ਕੋਈ ਜੀਵ ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁਖ ਰੱਖ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅਸਲ ਮਨੋਰਥ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲੈਂਦਾ ਹੈ॥
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨ ਸਿਉ ਲੁਝੈ ॥੪੬॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਦੱਸਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸਨਮੁਖ ਰੱਖ ਜਿਉਣ ਵਾਲਾ ਮਨ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਤੇ ਵਿਕਲਪ ਨਾਲ ਸਿਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਟਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਭਾਵ ਵਿਕਰਮੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੁਕਰਮੀ ਕਰਨ ਦਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Monday, December 5, 2016

ਮਾਤਾ ਗੁਜਰ ਕੌਰ ਜੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਇਕ ਨਿੱਕੀ ਜੇਹੀ ਝਾਤ

ਤਿਆਗ ਦੀ ਮੂਰਤ,ਰਜਾ ਵਿਚ ਚਲਨਾ,ਸਖਸੀਅਤਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨਾ,ਪਤੀ ਲਈ ਸਮਰਪਣ,ਵਧੀਆ ਆਗੂ ਹੋਣਾ ਵਰਗੇ ਗੁਣਾ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਸਨ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰ ਕੌਰ ਜੀ॥ਮਾਤਾ ਜੀ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਜਾਣਕਾਰੀ॥
੧.ਜਨਮ-1624 ਈ: ਪਿਤਾ-ਭਾਈ ਲਾਲ ਚੰਦ ਮਾਤਾ-ਬੀਬੀ ਬਿਸ਼ਨ ਕੌਰ ਜੀ 
ਜਨਮ ਅਸਥਾਨ-ਕਰਤਾਰਪੁਰ(ਕਪੂਰਥਲਾ)
੨.ਵਿਆਹ -:4 -ਫਰਵਰੀ-1633 .ਭਾਈ ਤੇਗ ਮੱਲ ਜੀ ਨਾਲ (ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ)
ਸੁਹਰਾ- ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਸਸ- ਮਾਤਾ ਨਾਨਕੀ ਜੀ ...੨ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ੧੧ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਮਕਲਾਵਾ ਤੋਰਿਆ ਗਿਆ ਜਦ ਭਾਈ ਤੇਗ ਮੱਲ ਜੀ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਸਨ॥ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਜਾ ਕੇ ਵਸੇ॥
੩.ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਅਜੇਹੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਪਹੁਚੇ ਹੀ ਸਨ ਕੇ ਪੈਂਦੇ ਖਾਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿਤਾ ॥ਭਾਈ ਤੇਗ ਮੱਲ ਜੀ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਅਗਵਾਹੀ ਵਿਚ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਉਤਰੇ ਤਦ ਭਾਈ ਤੇਗ ਮੱਲ ਜੀ ੧੪ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸਨ॥ਭਾਈ ਤੇਗ ਮੱਲ ਜੀ ਆਪਣੀ ਤੇਗ ਦੇ ਖੂਬ ਜੋਹਰ ਵਿਖਾਏ ਤੇ ਅੰਤ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੋਈ॥ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਜੀ ਨੇ ਭਾਈ ਤੇਗ ਮੱਲ ਜੀ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਵੇਖ ਭਾਈ ਤੇਗ ਮੱਲ ਤੋ ਨਾਹ ਬਦਲ ਭਾਈ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਰਖ ਦਿਤਾ,ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਭਾਈ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਨੂ ਨਾਲ ਹੀ ਇਕ ਦਸਤੀ ਰੁਮਾਲ ਦਿਤਾ ਤੇ ਇਕ ਛੋਟੀ ਕਿਟਾਰ॥ਮਾਨੋ ਇਹ ਦਸਤੀ ਰੁਮਾਲ ਹੀ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦੀ ਚਾਦਰ ਬਣਿਆ ਹੋਵੇ ਤੇ ਕਿਟਾਰ ਅਗੇ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿਚ ੧੦ ਵੇ ਗੁਰੂ ਕੋਲ ਗਈ ਹੋਵੇ,ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੇ ਅਖਾ ਸਾਹਮਣੇ ਬੀਤਿਆ॥
੪.ਛੇਵੇ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਜੀ 1644 ਈ ਨੂ ਜੋਤੀ ਜੋਤ ਸਮਾ ਗਏ॥ਮਾਤਾ ਜੀ,ਭਾਈ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਤੇ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੀ ਸਸ ਮਾਤਾ ਨਾਨਕੀ ਜੀ ਬਾਬਾ ਬਕਾਲੇ ਆ ਠਹਰ ਗਏ॥ਇਥੇ ਭਾਈ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਨੇ ਗੁਰਮਤ ਦਾ ਡੂੰਗਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ ਤੇ ਦੂਰ ਨੇੜੇ ਪਰਚਾਰ ਲਈ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ॥ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਇਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇ ਇਕ ਸੁਚਜੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ॥ਇਥੇ ਬਕਾਲੇ ਹੀ 8 ਵੇ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਕਿਰਸ਼ਨ ਜੀ ਦੇ ਜੋਤੀ ਜੋਤ ਸਮਾ ਜਾਨ ਤੂ ਬਾਅਦ ੨੨ ਮੰਜੀਆ ਲਗੀਆ ਜੋ 9 ਗੁਰੂ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਵਾ ਕਰਦੇ ਸਨ ਇਥੋ ਤੱਕ ਕੇ ਧੀਰਮੱਲ ਨੇ ਤਾ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਉਤੇ ਗੋਲੀ ਤੱਕ ਚਲਾਈ॥ਇਹ ਸਭ ਮਾਤਾ ਜੀ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਨਾਲ ਪੈਰ ਪੈਰ ਤੇ ਖੜ ਨਿਭਾ ਰਹੇ ਸਨ॥
੫.1664 ਈ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਗੱਦੀ ਦੀ ਜਮੇਵਾਰੀ ਮਿਲਣ ਉਤੇ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਾਹਦਰ ਜੀ ਪਰਚਾਰ ਲਈ ਨਿਕਲੇ ਪਏ॥ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਤੇ ਮਾਤਾ ਨਾਨਕੀ ਜੀ ਵੀ ਨਾਲ ਗਏ॥ਆਸਾਮ ਤੇ ਢਾਕਾ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਆ ਗੁਰੂ ਜੀ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੂ ਪਟਨਾ ਵਿਖੇ ਰੋਕ ਅਗੇ ਖੁਦ ਇਕਲੇ ਚਲ ਗਏ॥ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਕੋਲ ਉਤੇ ਹੁਣ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸੰਗਤਾ ਦੀ ਜਮੇਵਾਰੀ ਵੀ ਆ ਗਈ॥
੬.42 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੀ ਕੁਖੋ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਨੇ ਜਨਮ ਲਿਆ॥ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਨੂ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ,ਵਾਪਿਸ ਜਵਾਬ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਦਾਹਰ ਜੀ ਦੇ ਦਸੇ ਨਾਮ ਉਤੇ ਹੀ ੧੦ ਗੁਰੂ ਦਾ ਨਾਮ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਰਖਿਆ ਗਿਆ॥ਹੁਣ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦਾ ਓਹ ਕਿਰਦਾਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਬਾਲ ਗੋਬਿੰਦ ਨੂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਮੁਢਲੇ ਗੁਣ ਸਿਖਾਉਣੇ ਸੁਰੂ ਕੀਤੇ ਕਿਓਕੇ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਪਰਚਾਰ ਦੋਰਿਆ ਉਤੇ ਸਨ॥ਸਿਖੀ ਦੀ ਕਦਰਾ ਕੀਮਤਾ ਤੂ ਬਾਲ ਗੋਬਿੰਦ ਨੂ ਜਾਨੂ ਕਰਵਾਇਆ॥ਜਦ ਪਟਨੇ ਦੇ ਨਵਾਬ ਨੂ ਬਾਲ ਗੋਬਿੰਦ ਨੇ ਤੇ ਉਹਨਾ ਦੇ ਸਾਥਿਆ ਝੁਕੇ ਸਲਾਮ ਨਾਹ ਕੀਤਾ ਤਾ ਨਵਾਬ ਬਹੁਤ ਅਓਖਾ ਹੋਇਆ॥ਭਾਈ ਕਿਰਪਾਲ ਚੰਦ ਨੂ ਸਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ॥ਭਾਈ ਕਿਰਪਾਲ ਚੰਦ ਜੀ ਨੇ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਖਤ ਲਿਖਿਆ ਕੇ ਇਹ ਵਰਤਾਂਤ ਹੋਇਆ॥ਸਗੋ ਅਗੇਓ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਖੁਸ ਹੋਏ ਤੇ ਵਾਪਸੀ ਜਵਾਬ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ ਕੇ ਵੇਖਿਓ ਕੀਤੇ ਇਹ ਨਵਾਬ ਆਕੇ ਬਾਲ ਗੋਬਿੰਦ ਦੇ ਸਿਰ ਵੱਲ ਹੀ ਨਾਹ ਖੜ ਜਾਵੇ,ਇਹ ਧਿਆਨ ਰਖਣਾ ਕੇ ਨਵਾਬ ਹਮੇਸਾ ਬਾਲ ਦੇ ਪੈਰਾ ਵੱਲ ਖੜੇ ਕਿਓਕੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਜਾਣੀ ਜਾਨ ਸਨ ਕੇ ਇਸ ਬਾਲ ਨੇ ਗੁਰ ਗੱਦੀ ਦੀ ਜੁਮੇਵਾਰੀ ਸਾਹਮਣੀ ਹੈ॥
੭.ਲਗਭਗ ਵਿਆਹ ਦੇ ੩੦ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਦੇ ਘਰ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਪਰ ਪਰਚਾਰ ਵਿਚ ਲਗੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਬਾਲ ਨੂ ਪਹਲੀ ਵਾਰ ਪੰਜ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਨੂ ਮਿਲੇ ॥ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਇੰਨਾ ਸੁਚਜਾ ਵੇਖ ਗੁਰੂ ਜੀ ਬਹੁਤ ਪਰਸਨ ਹੋਏ॥ਪਟਨੇ ਤੂ ਅਨੰਦੁ ਪੁਰ ਆ ਵਸੇ ਜਿਥੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪੰਡਤ ਆਪਣੇ ਫਰੀ ਆਦ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਤੇ ਬਾਲ ਗੋਬਿੰਦ ਨੂ ਗੁਰ ਗੱਦੀ ਸੋਪ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਨੇ ੧੧ ਨਵੰਬਰ 1675 ਨੂ ਦਿੱਲੀ ਵਿਚ ਸ਼ਹੀਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ॥ਮਾਤਾ ਜੀ ਉਸ ਵੇਲੇ 51 ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ॥ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਜੀ ਓਸ ਵੇਲੇ ਕੇਵਲ ੯ ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ ਹੁਣ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੇ ਫਰਜ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧ ਗਏ॥ਸੰਗਤਾ ਦੇ ਦੇਖ ਰੇਖ ..ਪਰਚਾਰ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਜਾਰੀ ਰਖਨੀ..ਆਦਿਕ 
੮.ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਜੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਘਰ ਬਾਲਾ ਜਨਮ ਲਿਆ॥ਮਾਤਾ ਗੁਜਰ ਜੀ ਨੇ ਖੂਬ ਦੋਲਾਰ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪਰਵਿਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਗੁਰਮਤ ਤੂ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ॥ਦਾਦੇ ਪੜਦਾਦੇ ਦੇ ਖਜਾਨੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਨਾਲ ਸਾਝ ਪਾਵਹੀ॥ਹੁਣ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਇਕ ਸੁਚਜੀ ਦਾਦੀ ਹੋ ਨਿਬੜੇ॥
੧੦.1699 ਨੂ ਖਾਲਸਾ ਦੀ ਸਾਜਨਾ ਉਤੇ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰ ਕੌਰ ਬਣਗੇ॥
੧੧.ਦਸ੍ਬਰ 1705 ਨੂ ਅਨੰਦੁ ਪੁਰ ਛਡਣਾ ਪਾਇਆ ਉਸ ਵੇਲੇ ਮਾਤਾ ਜੀ 81 ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ॥ਸਰਸਾ ਨਦੀ ਪਾਰ ਕਰਦੇ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ ਵਿਛੋੜਾ ਪੈ ਗਿਆ॥ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜਾਦੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨਾਲ ਸਨ॥ਗੰਗੂ ਨੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਤੇ ਸਾਹਿਬਜਾਦਿਆ ਨੂ ਹਕੂਮਤ ਕੋਲੋ ਫੜਾਵਾ ਦਿਤਾ ॥ਹੁਣ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮਾਤਾ ਜੀ ਉਤੇ ਜੁਮੇਵਾਰੀ ਆ ਪਈ ਕੇ ਕੀਤੇ ਨਿੱਕਿਆ ਜਿੰਦਾ ਡੋਲ ਨਾ ਜਾਣ॥ਪਰ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦੀਆ ਦਿਤੀਆ ਬਚਪਨ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾ ਰੰਗ ਵਿਖਿਆ ਦੋਵੇ ਸਾਹਿਬਜਾਦੇ ਨੀਹਾ ਵਿਚ ਚਿਨ ਸਹੀਦ ਹੋ ਗਏ ਪਰ ਸਿਖੀ ਨਹੀ ਹਾਰੀ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰ ਕੌਰ ਦੀ ਫਿਰ ਜਿਤ ਹੋਈ ॥ਅੰਤ ਜਾਲਮਾ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰ ਕੌਰ ਨੂ ਠੰਡੇ ਬੁਰਜ ਤੂ ਥਕਾ ਦੇ ਸਹੀਦ ਕਰ ਦਿਤਾ॥
ਮਾਤਾ ਗੁਜਰ ਕੌਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਜੀਵਨ ਸਿਖੀ ਨੂ ਸਮਰਪਿਤ ਰਿਹਾ॥ਜਿਸਦੀ ਕੋਈ ਦੂਜੀ ਮਿਸਾਲ ਨਹੀ ਹੈ॥

ਚੰਚਲ ਮੱਤ ਦੇ ਧਾਰਨੀਆ ਦਾ ਵਿਖਿਆਨ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਚੰਚਲ ਮੱਤ ਦੇ ਧਾਰਨੀਆ ਦਾ ਵਿਖਿਆਨ ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਮਨਮੁਖੁ ਬਾਲਕੁ ਬਿਰਧਿ ਸਮਾਨਿ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਹੀ ॥
ਮਨ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁਖ ਰੱਖ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵਾ ਦੀ ਸੁਰਤ ਚੁਸਤ ਚਲਾਕ ਹੋਂਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਸੋੜੇ ਪਨ ਦੀ ਮਾਲਿਕ ਅਖਵਾਂਦੀ ਹੈ॥ ਕਾਰਣ ਇਕੋ ਇਕ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਸੁਰਤ ਵਿਚਲੀ ਅਗਿਆਨਤਾ॥
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਂਹੀ ॥
ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਦੀ ਸਾਰੀ ਘਾੜਤ ਵਿੱਚੋ ਮੈ ਮੇਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਤਾ ਉਜਾਗਰ ਹੋਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹੀ ਮੈ ਮੇਰੀ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਧਰਮ ਰੂਪੀ ਕਸਵੱਟੀ ਉਤੇ ਪਰਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਛੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਨਿਰਮਲ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਇਹੀ ਨਿਰਮਲਤਾ ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਲਗਾਉ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੀਆ ਹਨ॥
ਓਨਾ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਗਈ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀਵਨ ਜਿਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਮਾਦਿਕ ਦਾ ਰਤਾ ਭਰ ਵੀ ਅਸਰ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਉਤੇ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ॥
ਮਨਮੁਖ ਜੂਠਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਣ ਪਾਇ ॥
ਮਨ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੀ ਬੈਠੇ ਭਾਵੇ ਜਿੰਨਾ ਮਰਜੀ ਬਹਾਰੀ ਸੁੱਚਮਤਾ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰੀ ਜਾਣ ਪਰ ਅੰਦਰ ਦੀ ਪਲੀਤੀ ਜਿਉ ਦੀ ਤਿਉ ਰਹੰਦੀ ਹੈ ॥
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੇਲਿਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੪੫॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹਨਾਂ ਸੰਗੀਆ ਦੀ ਸੱਚ ਰੂਪੀ ਸੰਗਤ ਲੋਚਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਗ ਕੀਤੀਆਂ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਹੋ ਜਾਵੇ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Sunday, December 4, 2016

ਗੁਰਮੁਖ ਜਨਾਂ ਦੇ ਹਾਂ ਪੱਖੀ ਸੋਚ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਗੁਰਮੁਖ ਜਨਾਂ ਦੇ ਹਾਂ ਪੱਖੀ ਸੋਚ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੁਢੇ ਕਦੇ ਨਾਹੀ ਜਿਨ੍ਹ੍ਹਾ ਅੰਤਰਿ ਸੁਰਤਿ ਗਿਆਨੁ ॥
ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸਨਮੁਖ ਰੱਖ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਜੀਵਾ ਦੀ ਸੋਚ ਕਦੇ ਵੀ ਸੌੜੀ ਨਹੀਂ ਹੋਂਦੀ॥ਕਾਰਣ ਇਕੋ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸੁਰਤ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਟਿਕਾਓ॥
ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜ ਧਿਆਨੁ ॥
ਗੁਰਮੁਖ ਜਨ ਸਵਾਸ ਸਵਾਸ ਨਾਲ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਣਾ ਨੂੰ ਅਮਲੀ ਜਾਮਾ ਪਾ ਸਹਿਜ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ॥
ਓਇ ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਬਿਬੇਕ ਰਹਹਿ ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਏਕ ਸਮਾਨਿ ॥
ਸਹਿਜ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਰਾਹੀਂ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਆਇਆ ਠਹਿਰਾਵ ਸੁਰਤ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਕੋ ਉਜਾਗਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਦੁੱਖ ਸੁਖ ਇਕ ਸਾਮਾਨ ਰੂਪੀ ਹੋ ਜੀਵਨ ਦਾ ਅੰਗ ਬਣ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥
ਤਿਨਾ ਨਦਰੀ ਇਕੋ ਆਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪੪॥
ਦਰਅਸਲ ਸੁਰਤ ਦੀ ਇਹ ਉਡਾਰੀ ਇਕ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਵਾ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕੇ...
ਈਭੈ ਬੀਠਲੁ ਊਭੈ ਬੀਠਲੁ ਬੀਠਲ ਬਿਨੁ ਸੰਸਾਰੁ ਨਹੀ ॥
ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਨਾਮਾ ਪ੍ਰਣਵੈ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਤੂੰ ਸਰਬ ਮਹੀ ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Saturday, December 3, 2016

ਚੋਰ ਤੇ ਠਗ

ਪੱਦ ਚੋਰ ਤੇ ਠਗ ਵਿਚ ਸੂਖਮ ਜੇਹਾ ਭੇਦ ਹੈ ਪਰ ਸਿਧਾਂਤਕ ਤੋਰ ਉਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੂੰ ਕਾਫੀ ਦੂਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ॥
ਚੋਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅੰਧਰੇ ਨੂੰ ਸਾਥੀ ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਛਪਾਉਣ ਦੀ ਹਰ ਮੁੰਕਿਨ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦਾ ਹੈ॥ਪਰ ਠਗ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋਂਦਾ ਠਗ ਮਿਲਾਪ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਵਾਲਾ ਅਕਸ਼ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜਦ ਠਗੀ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਤਾ ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕੇ ਜੋ ਠਗਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਖੁਦ ਠਗ ਦੀ ਜਾਣੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ॥
ਚੋਰ ਕੰਧ ਟੱਪ ਘਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਠਗ ਤਾ ਅਜਿਹਾ ਭਰਮ ਜਾਲ ਵੱਛਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੀ ਚਾਬੀ ਠਗ ਨੂੰ ਭਰਮ ਜਾਲ ਦੇ ਭੋਰਸੇ ਵਿਚ ਆ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਹੋ॥
ਜਿਵੇ ਸ਼ੇਖ ਫਰੀਦ ਜੀ ਆਖਦੇ ਹਨ...
ਫਰੀਦਾ ਕੰਨਿ ਮੁਸਲਾ ਸੂਫੁ ਗਲਿ ਦਿਲਿ ਕਾਤੀ ਗੁੜੁ ਵਾਤਿ ॥
ਬਾਹਰਿ ਦਿਸੈ ਚਾਨਣਾ ਦਿਲਿ ਅੰਧਿਆਰੀ ਰਾਤਿ ॥
ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰ ਵਿਚ ਫਰਕ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਭਾਵ ਬਾਹਰੋਂ ਤਾ ਠਗ ਚਾਨਣ(ਸੱਚ) ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਧੇਰੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਵ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਠਗ ਦਾ ਇਕ ਦੂਜਾ ਪਹਿਲੂ ਵੀ ਆਇਆ ਹੈ ਜਿਥੇ ਕਬੀਰ ਜੀ ਆਖਦੇ ਹਨ..
ਹਰਿ ਠਗ ਜਗ ਕਉ ਠਗਉਰੀ ਲਾਈ॥
ਹਰਿ ਕੇ ਬਿਓਗ ਕੈਸੇ ਜੀਅਉ ਮੇਰੀ ਮਾਈ॥
ਕਬੀਰ ਜੀ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਠਗ ਆਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਵਜ੍ਹਾ ਹੈ ਕੇ ਕਾਦਰ ਨੇ ਕੁਦਰਤ ਰਚੀ ਪਰ ਆਪਣਾ ਟਿਕਣਾ ਵੱਖਰਾ ਨਾਂਹ ਪਾ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਅੰਦਰ ਘਰ ਪਾ ਬਹਿ ਗਿਆ॥ਹੁਣ ਹੋਇਆ ਇੱਦਾ ਕੇ ਸਭ ਆਖਦੇ ਤਾ ਹਨ ਰੱਬ ਜਰੇ ਜਰੇ ਵਿਚ ਹੈ ਪਰ ਪਛਾਣ ਨਾਂਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ ਪੂਜਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ॥
ਹੋਰ ਸੌਖਾ ਸਮਝਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾ ਐਵੇ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕੇ ਕੁਦਰਤ ਠਗ ਕਾਦਰ ਦੀ ਠਗਉਰੀ ਹੈ॥
ਹੁਣ ਜਿਆਦਤਰ ਅਸੀਂ ਕੁਦਰਤ ਰੂਪੀ ਠਗਉਰੀ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹਾਂ ਅਜਿਹੇ ਵਿਚ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਲੂਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੋਏ ਆਖਦੀ ਹੈ॥
1. ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਡਾਲੀ ਲਗੇ ਕਿਆ ਪਾਵਹਿ ਛਾਈ ॥
ਅਜਿਹੇ ਸਥਿਤੀ ਵਿਚ ਸਾਡੀ ਸਾਂਝ ਸਿਧੇ ਤੋਰ ਤੇ ਅਗਿਆਨ ਨਾਲ ਪਈ ਨਜਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ॥ਪ੍ਰਮਾਣ-
ਠਾਕੁਰੁ ਛੋਡਿ ਦਾਸੀ ਕਉ ਸਿਮਰਹਿ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨਾ ॥
ਹੁਣ ਇਸ ਅਸਮੰਜਿਸ ਵਿਚ ਨਿਕਲਣ ਦਾ ਹੱਲ ਦਸਦੇ ਹੋਏ ਕਬੀਰ ਜੀ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਠਗ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
ਗਈ ਠਗਉਰੀ ਠਗੁ ਪਹਿਚਾਨਿਆ ॥
ਜਦੋ ਤੱਕ ਮਾਨਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਤਦ ਤੱਕ ਪਹਿਚਾਣਿਆ ਜਾਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ॥
ਜਾਨਣ ਦਾ ਰਾਹ ਬਾਰੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਹੈ॥
ਧੁਨਿ ਮਹਿ ਧਿਆਨੁ ਧਿਆਨ ਮਹਿ ਜਾਨਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥
ਭਾਵ ਹੱਲ ਹੈ ਸੁਚੇਤ ਹੋਣਾ॥ਇਹ ਸੁਚੇਤ ਹੋਣਾ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਠਗ ਤੇ ਠਗਉਰੀ ਵਿਚਲਾ ਸੂਖਮ ਭੇਦ ਦਸ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਕੌਮ ਵਿਚ ਵੀ ਠਗਉਰੀਆ ਖੇਲੀਆ ਜਾ ਰਹੀਆ ਹਨ ਭਾਵੇ ਉਹ ਵੱਖ ਵੱਖ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠ ਹੋਣ ਜਾ ਵੱਖ ਵੱਖ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਜਾ ਇਤਹਾਸਿਕ ਮਿਥਾਸਿਕ ਹਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਹੇਠ॥
ਅੱਜ ਸਾਨੂੰ ਸਖਤ ਲੋੜ ਹੈ ਕੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਨਾਲ ਸੁਚੇਤ ਹੋ ਅਜਿਹੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਦੀ ਘੋਖ ਕਰ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਸਕੀਏ ਇਹ ਠੱਗਾਂ ਦੀ ਠਗਉਰੀ ਹੈ॥ਕੇਵਲ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਵਸਤ ਲਿਖਤ ਆਦਿਕ ਉਤੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਨਾਮ ਲਿਖਣ ਨਾਲ ਉਹ ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਜਦ ਤੱਕ ਉਸ ਵਿਚਲਾ material ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਮੁਤਾਬਿਕ ਖਰਾ ਨਹੀਂ ਉਤਰਦਾ॥
ਸੋ ਗੁਰਬਾਣੀ ਖੁਦ ਪੜੋ ਸਮਝੋ ਤੇ ਸੁਚੇਤ ਹੋਵੋ ਇਸ ਵਿਚ ਹੀ ਨਿੱਜੀ ਭਲਾ ਹੈ ਤੇ ਕੌਮ ਦਾ ਭਲਾ ਹੈ ਜੇ ਨਹੀਂ ਜਾਗੇ ਤਾ ਠੱਗਾਂ ਨੇ ਐਵੇ ਠਗਣਾ ਹੈ ਕੇ ਪਤਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚਲਣਾ ਕੇ ਖੁਦ ਹੀ ਘਰ ਲੁਟਾ ਬੈਠੇ॥..ਧੰਨਵਾਦ

ਅਸਲ ਮਰਨਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਆਖਦੇ ਹਨ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਅਸਲ ਮਰਨਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਆਖਦੇ ਹਨ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਉਤੇ ਚਾਨਣਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥
ਗੁਰੂ ਉਪਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਮੋਹਰੇ ਰੱਖ ਜਿਉਣ ਵਾਲਾ ਆਪਾ ਖਤਮ ਕਰ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀ ਮਿਰਤਕ ਹੋ ਮਿਲਾਪ ਰੂਪੀ ਸੋਭਾ ਖੱਟ ਲੈਂਦਾ ਹੈ॥
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
ਗੁਰੂ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਸਦਕਾ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੁਨਾ ਰੂਪੀ ਰਸ ਅਸੀਮ ਹਾਸਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ॥
ਹਰਿ ਦਰਗਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ॥
ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਦੀ ਕਮਾਈ ਹੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਦਰ ਦਾ ਪਛਾਣ ਪੱਤਰ ਬਣਦੀ ਹੈ॥
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਆ ਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਤੂੰ ਸੱਖਣਾ ਜੀਵਨ ਇਕ ਚਲਦੀ ਫਿਰਦੀ ਲਾਸ਼ ਤੂੰ ਵੱਧ ਕੇ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ॥
ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਅਪੁਨਾ ਜਨਮੁ ਖੋਇ ॥
ਮਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗ ਚਲਦੀ ਫਿਰਦੀ ਲਾਸ਼ ਬਣ ਜਿਉਣ ਵਾਲਾ ਜੀਵਨ ਅੰਤ ਸਵਾਸ ਰੂਪੀ ਮੂਲ ਅੰਜਾਈ ਗਵਾ ਬਹਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਅੰਤਿ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥
ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਬੰਦਗੀ ਤੂੰ ਸੱਖਣਾ ਜੀਵਨ ਸਫ਼ਰ ਕੇਵਲ ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਘੁੰਮਣ ਘੇਰਾ ਹੀ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ॥
ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪੩॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਦੀ ਖੱਟੀ ਹੋਂਦੀ ਹੈ ਸਾਹਿਬ ਓਹੋ ਜੇਹਾ ਨਤੀਜਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Friday, December 2, 2016

ਸੋਚਿਆ ਸਮਝਿਆ ਕਤਲ ਜਾ ਸਧਾਰਨ ਮੌਤ?

ਪਿੰਡ ਦੀ ਮੇਨ ਸੜਕ ਤੂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਗੱਡੀਆ ਦਾ ਕਾਫਲਾ ਨਜਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ,ਏਵੈ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕੇ ਕੋਈ ਵੱਡੇ ਲੈਵਲ ਉਤੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹੋਂਦਾ ਪਿਆ ਹੋਵੇ॥ਪੁਛਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਵੱਡੇ ਸਰਦਾਰਾ ਦਾ ਇਕੋ ਇਕ ਮੁੰਡਾ ਸੀ ਓਹ ਚੜਾਈ ਕਰ ਗਿਆ॥ ਕਹੰਦੇ ਉਮਰ ਕੋਈ ੨੭-28 ਸਾਲ ਦੀ ਸੀ॥
ਇੰਨੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਤੂ '''ਰਾਗੁ ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੫ ਅਲਾਹਣੀਆ '''ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਆਈ॥ਸੋਚਿਆ ਚਲੋ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਜਾ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਦੁਖ ਸਾਮਿਲ ਹੋਇਆ ਜਾਵੇ॥ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਲੋਕਾ ਨਾਲ ਖਚਾ ਖਚ ਭਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ॥ਪਰਵਾਰ ਰਸੂਕ ਦਾਰ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਇਲਾਕੇ ਦੀਆ ਜਾਣਿਆ ਮਾਣਿਆ ਸਖਸੀਤਾ ਪਹੁਚੀਆ ਹੋਇਆ ਸਨ॥ਅਰਦਾਸ ਤੂ ਉਪਰੰਤ ਬੋਲਾਰਿਆ ਪਰਵਾਰ ਦੇ ਦੁਖ ਵਿਚ ਸਾਮਿਲ ਹੋਣ ਲਈ ਬੋਲਨਾ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ॥ਕੀ ਰਾਜਨੇਤਾ ਤੇ ਕੀ ਧਾਰਮਿਕ ਲੀਡਰ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਸਿਫਤ ਵਿਚ ਵਖ ਵਖ ਗੱਲਾ ਆਖਣ ਲਗੇ॥ਅੰਤ ਵਿਚ ਮਰੇ ਹੋਏ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਪਿਉ ਉਠ ਮਾਇਕ ਫੜਿਆ॥ਫ਼ਤੇਹ ਦੀ ਸਾਂਝ ਪਾਈ ਤੇ ਸਭ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ॥
ਉਹਨਾ ਦੇ ਪਹਲੇ ਬੋਲ ਸਭ ਨੂ ਖਾਮੋਸ਼ ਕਰ ਗਏ, ਇਹਨਾ ਕੇਹਾ ਕੇ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਮੁੰਡੇ ਬਾਰੇ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਕੇਹਾ ਓਹ ਹਕੀਕਤ ਤੂ ਕੋਹਾ ਦੂਰ ਹੈ॥ਮੇਰਾ ਮੁੰਡਾ ਨਸਿਆ ਵਿਚ ਗਿੱਲਤਾਨ ਹੋ ਕੇ ਮਰਿਆ ਹੈ॥ਮੈ ਕੋਈ ਪਰਦਾ ਨਹੀ ਰਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾ ਸਭ ਨੂ ਸਚ ਪਤਾ ਲਗੇ ਜੋ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਨਾਹ ਹੋਵੇ॥ਨਸਿਆ ਦੀ ਹਾਲਤ ਤੂ ਤੰਗ ਆ ਪਹਲਾ ਮੈ ਇਸ ਨੂ ਅਸਟੀਲੀਆ ਭੇਜਿਆ ਓਥੇ ਵੀ ਇਹ ਨਾਹ ਸੁਧਾਰਿਆ ਫਿਰ ਵਾਪਿਸ ਸਦ ਟ੍ਰਾੰਸਪੋਰਟ ਦਾ ਕੰਮ ਸੁਰੂ ਕਰਕੇ ਦਿੱਤਾ॥ਮੇਰੀ ਬਸ ਇੰਨੀ ਖੋਆਇਸ਼ ਸੀ ਕੇ ਬਸ ਇਹ ਸਾਡੇ ਵਿਚ ਜਿਉਦਾ ਜਾਗਦਾ ਰਹੇ ਕਮਾਏ ਭਾਵੇ ਕੁਛ ਨਾਹ॥ਪਰ ਜਿਵੇ ਅੱਜ ਨਸਾ ਉਪਲਬਧ ਹੈ ਮੇਰੀ ਇਹ ਖੋਆਇਸ਼ ਧਰੀ ਦੀ ਧਰੀ ਰਹ ਗਈ॥ਅੱਜ ਮੁਢਲੀ ਲੋੜਾ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਖੁਦ ਜਾ ਕੇ ਖਰੀਦਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਨਸ਼ਾ ਤਾ ਘਰ ਦੇ ਕਮਰਿਆ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਪਹੁਚਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ॥ਮੁਕਦੀ ਗੱਲ ਮੈ ਇੰਨੇ ਸਾਧਨਾ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਹੋਂਦਾ ਹੋਇਆ ਵੀ ਹਾਰ ਗਿਆ॥
ਸਰਦਾਰ ਸਾਬ ਭਰਿਆ ਅਖਾ ਨਾਲ ਬੋਲ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਸਾਰੇ ਪਾਸੇ ਖਮੋਸ਼ੀ ਸਾਹੀ ਸੀ॥ਰਾਜਨੇਤਾ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਲੀਡਰ ਨੀਵੀ ਪਾ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ ਉਹਨਾ ਵੇਖ ਮੈਨੂ ਏਵੈ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਕਾਤਲ ਹੋਣ॥ਜੋ ਆਪਣੇ ਫਰਜ਼ ਤੂ ਫੇਲ ਚੁਕੇ ਸਨ॥ਕੇਵਲ ਪਦਾਰਥ ਇਕਠੇ ਕਰਨ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹੋ ਚੁਕੇ ਸਨ!!
ਦੇਗ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਦੀ ਇਕ ਲਹਿਰ ਸਾਹੀ ਹੋਈ ਸੀ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੱਲ ਨਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਬਸ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ ਵਿਚ ਡੁਬੇ ਸਨ ਕੇ ਇਹ ਮੋਤ ਕੁਦਰਤੀ ਸੀ ਕੇ ਇਕ ਸੋਚਿਆ ਸਮਝਿਆ ਕਤਲ॥ਪੜ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ॥
((ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਿੰਡ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕਹਾਨੀ))....ਧੰਨਵਾਦ

ਅਗਿਆਨੀ ਹੋਏ ਮਨ ਦਾ ਵਿਰਤਾਂਤ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਅਗਿਆਨੀ ਹੋਏ ਮਨ ਦਾ ਵਿਰਤਾਂਤ ਸਮਝਾਉਦੇ ਹੋ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਮਨ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਨਾ ਸੁਝੈ ਦਰਬਾਰੁ ॥
ਮਨ ਨਾਂਹ ਤਾ ਪੱਲ ਪੱਲ ਹੋਂਦੀ ਆਤਮਿਕ ਮਉਤ ਪੱਖੋਂ ਸੁਚੇਤ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਂਹ ਹੀ ਸਾਹਿਬ ਵਿਆਪਕਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝ ਰਿਹਾ ਹੈ॥
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਲੇਟਿਆ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
ਇਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜੋ ਮੁਖ ਕਾਰਣ ਹੈ ਮਾਇਆ ਦੀ ਜਕੜ ਨੇ ਮਨ ਨੂੰ ਅਗਿਆਨੀ ਬਣਾ ਛੱਡਿਆ ਹੈ॥
ਤਬ ਨਰੁ ਸੁਤਾ ਜਾਗਿਆ ਸਿਰਿ ਡੰਡੁ ਲਗਾ ਬਹੁ ਭਾਰੁ ॥
ਜਦ ਸਵਾਸਾਂ ਦਾ ਮਿਲਿਆ ਸਾਰਾ ਮੂਲ ਕਮਾਦਿਕ ਸਾਹਮਣੇ ਹਾਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਦ ਇਹ ਉੱਠਣ ਨੂੰ ਤਰਲੋ ਮੱਛੀ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਕਰਾਂ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਚੇਤਿਆ ਸੇ ਪਾਇਨਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਗੁਰੂ ਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁਖ ਰੱਖ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਵਾਸ ਸਾਵਾਸ ਨਾਲ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਚੇਤ ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਦਰ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ॥
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਓਹਿ ਉਧਰੇ ਸਭ ਕੁਟੰਬ ਤਰੇ ਪਰਵਾਰ ॥੪੨॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਇਹੀ ਸਮਝਾਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਸਾਵਾਸ ਸਾਵਾਸ ਨਾਲ ਧਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਆਪ ਤਾ ਤਰਦੇ ਹੀ ਹਨ ਸਗੋਂ ਜੋ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਸੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਤਾਰਨ ਦਾ ਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਬੇੜਾ ਬੰਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ॥
ਧੰਨਵਾਦ

Thursday, December 1, 2016

ਹੁਕਮੀ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ

ਅੱਜ ਦੇ ਸਲੋਕ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਹੁਕਮੀ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਵਿਸ਼ਾਲਤਾ ਬਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਹਨ ॥
ਧੁਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥
ਪਾਸਾਰੇ ਦੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਉਤੇ ਜੋ ਹੁਕਮੀ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਹੋਈਆਂ ਹੈ ਉਸ ਵਿਚ ਕੋਈ ਅਦਲਾ ਬਦਲੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ॥
ਸਰਲ ਲਵਜਾ ਵਿਚ -'''ਜੋ ਧਰਮੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਧਰਮ ਨਾਉ ਹੋਵੈ ਪਾਪਿ ਕਮਾਣੈ ਪਾਪੀ ਜਾਣੀਐ ॥
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ਕਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
ਇਸੇ ਹੁਕਮ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਕਰਕੇ ਸਭ ਉਸਦੇ ਕਲਾਵੇ ਵਿਚ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਮਝ ਸਭ ਦੀ ਦੇਖ ਭਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ॥
ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਹੁਕਮ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਵਿਚ ਹਨ ਇਸਲਈ '''ਜਿਸ ਹੀ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਤਿਸ ਹੀ ਕਾ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ਚੁਗਲ ਨਿੰਦਕ ਭੁਖੇ ਰੁਲਿ ਮੁਏ ਏਨਾ ਹਥੁ ਨ ਕਿਥਾਊ ਪਾਇ ॥
ਹੁਣ ਜੇ ਕੋਈ ਹੁਕਮੀ ਦੀ ਸਿਰਕਾਰ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਹੋਰ ਹੋਰ ਵਿਰਤਾਂਤ ਰਚਣ ਵਿਚ ਰੁਝਿਆ ਰਹੇ ਤਾ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਖੁਆਰੀ ਤੂੰ ਵੱਧ ਕੀ ਆ ਸਕਦਾ ਹੈ॥
ਬਾਹਰਿ ਪਾਖੰਡ ਸਭ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਮਨਿ ਹਿਰਦੈ ਕਪਟੁ ਕਮਾਇ ॥
ਇਹਨਾਂ ਵਿਰਤਾਂਤਾ ਨੂੰ ਰਚਣ ਲਈ ਭੇਖ ਪੁਣੇ ਦੇ ਪਾਖੰਡ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਨਿੰਦਿਆ ਚੁਗਲੀ ਦਾ ਰਾਜ ਕਾਇਮ ਹੋਈਆਂ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
ਖੇਤਿ ਸਰੀਰਿ ਜੋ ਬੀਜੀਐ ਸੋ ਅੰਤਿ ਖਲੋਆ ਆਇ ॥
ਸਰੀਰ ਦੇ ਕਰਮ ਖੇਤ ਦਾ ਨਿਯਮ ਧਰਮ ਵਾਲਾ ਹੀ ਹੈ ਜੋ ਬੋਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਵੰਡਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ॥
ਨਾਨਕ ਕੀ ਪ੍ਰਭ ਬੇਨਤੀ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੪੧॥
ਨਾਨਕ ਤਾ ਸਾਹਿਬ ਅਗੇ ਅਰਜ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕੇ ਸਾਹਿਬ ਤੁਠ ਪਵੇ ਤਾ ਆਪਣੀ ਬਖਸ਼ ਸਦਕਾ ਮਿਲਾਪ ਕਰਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ॥ਭਾਵ ਜੀਵ ਨੂੰ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਕਰਮ ਖੇਤ ਲਈ ਨਾਮੁ ਰੂਪੀ ਬੀਜ ਦੀ ਬਖਸ਼ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ