ਭਗਤ ਜੈਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਪਦੇ ਦੀ ਵਿਚਾਰ

>>>ਭਗਤ ਜੈਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਪਦੇ ਦੀ ਵਿਚਾਰ<<<
ਗੁਰਮਤਿ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਅਕਸਰ ਬ੍ਰਹਮਣ ਪੱਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਮ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ,ਸੁਣ ਕੇ ਇੱਦਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕੇ ਜਿਵੇ ਅਸੀਂ ਬ੍ਰਹਮਣ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਹੋਈਏ ਪਰ ਅਸਲ ਵਿਚ ਗੁਰਮਤਿ ਬ੍ਰਹਮ-ਵਾਦ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੀ ਹੈ॥
ਇਸਦਾ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਭਗਤ ਜੈਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿਚ ਸ਼ਸੋਭਿਤ ਪਦਾ ਹੈ॥ਕਿਉਂਕਿ ਜਾਤੀ ਵਾਦ ਸਿਸਟਮ ਮੁਤਾਬਿਕ ਜੈਦੇਵ ਜੀ ਬ੍ਰਹਮਣ ਸਨ॥ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਖਿਆਲ ਗੁਰਮਤਿ ਅਨਕੂਲ ਸਨ ਜਿਸ ਲਈ ਉਹਨੇ ਦੇ ਪਦੇ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਜਗ੍ਹਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਗੋਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਨੇ ਭਗਤ ਜੀ ਦੇ ਪਦੇ ਨੂੰ ਸਨਮੁਖ ਰੱਖ ਇਕ ਸਬਦੁ ਵੀ ਉਚਾਰਿਆ ਜੋ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਰਾਗ ਉਸੇ ਘਰੁ ਵਿਚ ਹੈ(ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੪)
ਜੈ ਦੇਵ ਜੀ ਆਪਣੇ ਪਦੇ ਦੇ ਰਹਾਉ ਵਾਲੇ ਬੰਧ ਵਿਚ ਆਖਦੇ ਹਨ॥
ਕੇਵਲ ਰਾਮ ਨਾਮ ਮਨੋਰਮੰ ॥ ਬਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਤਤ ਮਇਅੰ ॥
ਨ ਦਨੋਤਿ ਜਸਮਰਣੇਨ ਜਨਮ ਜਰਾਧਿ ਮਰਣ ਭਇਅੰ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ਹੇ ਭਾਈ ਕੇਵਲ ਰਾਮੁ ਨਾਮੁ ਦੀ ਪ੍ਰਬਲ ਇੱਛਾ ਮਨ ਵਿਚ ਪਾਲ॥ਜੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਜੋ ਅਸਲ ਮੂਲ ਹੈ॥ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਿਮਰਨ ਨਾਲ ਸੰਸਾਰੀ ਭੈ ਮੁਕਤ ਹੋ ਨਿਰਮਲ ਭਉ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਭਾਵ ਜਨਮ -ਮਰਨ ਦੀ ਚਿੰਤਾ,ਸਰੀਰ ਉਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦੁੱਖ ਸੁਖ ਸਭ ਉਪਰਾਮ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ॥
ਪਰਮਾਦਿ ਪੁਰਖਮਨੋਪਿਮੰ ਸਤਿ ਆਦਿ ਭਾਵ ਰਤੰ ॥ 
ਪਰਮਦਭੁਤੰ ਪਰਕ੍ਰਿਤਿ ਪਰੰ ਜਦਿਚਿੰਤਿ ਸਰਬ ਗਤੰ ॥੧॥
ਉਸ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਬੰਦਗੀ ਕਰ ਜੋ ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਹੈ, ਸਾਰੀ ਕਾਇਨਾਤ ਦਾ ਮੂਲ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਦੂਜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ,ਕੇਵਲ ਤੇ ਕੇਵਲ ਉਹ ਸੱਚ ਹੈ, ਜੋ ਗੁਣਾ ਥਿਰਤਾ ਵਾਲਾ ਖਜਾਨਾ ਹੈ॥
ਇਹ ਵਿਸਮਾਦ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਹੈ, ਮਾਇਆ ਉਸਦੇ ਘਰ ਦੀ ਦਾਸੀ ਹੈ, ਉਹ ਅਚਿੰਤ ਹੈ,ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਰੇ ਜਰੇ ਘਟ ਘਟ ਵਿਚ ਮਜੂਦ ਹੈ॥
ਇਛਸਿ ਜਮਾਦਿ ਪਰਾਭਯੰ ਜਸੁ ਸ੍ਵਸਤਿ ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਕ੍ਰਿਤੰ ॥ ਭਵ ਭੂਤ ਭਾਵ ਸਮਬ੍ਯ੍ਯਿਅੰ ਪਰਮੰ ਪ੍ਰਸੰਨਮਿਦੰ ॥੨॥
ਲੋਭਾਦਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਗ੍ਰਿਹੰ ਜਦਿਬਿਧਿ ਆਚਰਣੰ ॥ ਤਜਿ ਸਕਲ ਦੁਹਕ੍ਰਿਤ ਦੁਰਮਤੀ ਭਜੁ ਚਕ੍ਰਧਰ ਸਰਣੰ ॥੩॥
ਹੇ ਜੀਵ ਜੇ ਤੂੰ ਕਾਲ ਰੂਪੀ ਜਮ ਨੂੰ ਜਿਤਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾ ਲੋਭ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰ, ਪਰਾਈ ਤਾਕ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰ,ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਮਰਿਆਦਾ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਆ,ਨੇਕ ਕੰਮ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਿਰਤ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਆ॥
ਜੋ ਬੀਤੇ ਸਮੇ ਵਿਚ ਮਜੂਦ ਸੀ ਜੋ ਹੁਣ ਮਜੂਦ ਹੈ ਤੇ ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇ ਵਿਚ ਵੀ ਥਿਰ ਰਹੇਗਾ ਭਾਵ ਜੋ ਨਾਸ਼-ਰਹਿਤ ਹੈ,ਉਸ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਕਰ॥
ਹਰਿ ਭਗਤ ਨਿਜ ਨਿਹਕੇਵਲਾ ਰਿਦ ਕਰਮਣਾ ਬਚਸਾ ॥ ਜੋਗੇਨ ਕਿੰ ਜਗੇਨ ਕਿੰ ਦਾਨੇਨ ਕਿੰ ਤਪਸਾ ॥੪॥
ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਗਤ ਜਨ ਬਚਨ ਦੇ ਬਲੀ ਤੇ ਕਰਮਾ ਦੇ ਨਿਰਮਲ ਹੋਂਦੇ ਹਨ॥ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਗਤਾ ਦਾ ਜੋਗ ਨਾਲ ਕੀ ਵਾਸਤਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਗਤਾ ਦਾ ਜੱਗ ਆਦਿਕ ਕਰਨ ਨਾਲ ਕੀ ਵਾਸਤਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਗਤਾ ਦਾ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਨਾਲ ਕੀ ਸਬੰਧ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਭਗਤਾ ਦਾ ਤੱਪਾ ਆਦਿਕ ਨਾਲ ਕੀ ਲੈਣਾ ਦੇਣਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ॥
ਗੋਬਿੰਦ ਗੋਬਿੰਦੇਤਿ ਜਪਿ ਨਰ ਸਕਲ ਸਿਧਿ ਪਦੰ ॥ ਜੈਦੇਵ ਆਇਉ ਤਸ ਸਫੁਟੰ ਭਵ ਭੂਤ ਸਰਬ ਗਤੰ ॥੫॥੧॥
ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਿਫਤ ਸਾਲਾਹ ਕਰ ਸਾਹਿਬ ਹੀ ਸਾਰੇ ਗੁਣਾ ਦਾ ਖਜਾਨਾ ਹੈ॥
ਜੈ ਦੇਵ ਵੀ ਉਸੇ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਸਰਨ ਆ ਪਿਆ ਹੈ ਜੋ ''
ਆਦਿ ਸਚੁ ਜੁਗਾਦਿ ਸਚੁ ॥ 
ਹੈ ਭੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕ ਹੋਸੀ ਭੀ ਸਚੁ ॥.............ਧੰਨਵਾਦ