ਕਲਰ ਕੇਰੀ ਛਪੜੀ ਕਊਆ ਮਲਿ ਮਲਿ ਨਾਇ ॥
ਮਨੁ ਤਨੁ ਮੈਲਾ ਅਵਗੁਣੀ ਚਿੰਜੁ ਭਰੀ ਗੰਧੀ ਆਇ ॥
ਕਊਆ ਰੂਪੀ ਮਨ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਆਇਆ ਕਿਉ ਨਾਂਹ ਨਹਾ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਸੁਥਰਾ ਹੋ ਨਿਕਲਿਆ ਜਾਵੇ ਪਰ ਕਉਏ ਮਨ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਗਾ ਕੇ '''ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਨਿਧਿ ਜਲੁ ਨਾਹਿ''' ਸੋ ਹੋਇਆ ਇੰਝ ਕੇ ਕਲਰ ਦੀ ਛਪੜੀ ਜਾ ਚੁਬੀ ਲਾਈ॥ਚਾਹਤ ਤਾ ਸੁਥਰਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸੀ ਪਰ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਛਪੜੀ ਵਿਚ ਚੁਬੀ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮਨ ਤਨ ਦੋਵੇ ਮੈਲੇ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਮੂੰਹ ਛਪੜੀ ਵਿਚਲੀ ਗੰਦਗੀ ਰੂਪੀ ਕੂੜ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ॥
ਸਰਵਰੁ ਹੰਸਿ ਨ ਜਾਣਿਆ ਕਾਗ ਕੁਪੰਖੀ ਸੰਗਿ ॥
ਸਾਕਤ ਸਿਉ ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਬੂਝਹੁ ਗਿਆਨੀ ਰੰਗਿ ॥
ਕਉਏ ਮਨ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਤਾ ਸਰਵਰ ਰੂਪੀ ਗੁਰੂ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਤੇ ਨਾਂਹ ਹੀ ਗੁਰੂ ਦੀਆਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੰਸ ਬਣਾ ਆਇਆ ,ਇਹ ਕੇਵਲ ਵਿਕਾਰ ਰੂਪੀ ਕਾਵਾਂ ਦੀ ਕੁਸੰਗਤ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਿਹਾ॥
ਹੇ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਵਾਲਿਉ ਪਾਂਧੀਓ ਬਿਲਕੁਲ ਏਵੈ ਦਾ ਸੰਗ ਸਾਕਤ ਵਿਰਤੀ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਜੀਵ ਦਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਤਾ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਪਤਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਂਹ ਹੀ ਉਸਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ ਦੇਣਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
ਇਸਲਈ ਤਾ ਕਬੀਰ ਜੀ ਵੀ ਆਖਣਾ ਪਿਆ..
((ਕਬੀਰ ਸੰਗਤਿ ਕਰੀਐ ਸਾਧ ਕੀ ਅੰਤਿ ਕਰੈ ਨਿਰਬਾਹੁ ॥
ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਜਾ ਤੇ ਹੋਇ ਬਿਨਾਹੁ ॥))
ਸੰਤ ਸਭਾ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਮਾਉ ॥
ਨਿਰਮਲੁ ਨ੍ਹ੍ਹਾਵਣੁ ਨਾਨਕਾ ਗੁਰੁ ਤੀਰਥੁ ਦਰੀਆਉ ॥੧੦॥
ਹੇ ਭਾਈ ਸੰਤ ਵਿਰਤੀ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਜਨਾ ਦਾ ਸੰਗ ਕਰ ਇਹੀ ਹੀ ਹਲਤ ਪਲਤ ਵਿਚ ਸੋਭਾ ਕਰਵਾਂਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਗੁਰਮਤਿ ਦੇ ਅਨਕੋਲ ਕਰ ਜੀਵਨ ਜੀਈ ॥
ਹੇ ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਦੀ ਸਾਂਝ ਹੀ ਨਿਰਮਲ ਨਾਵਣ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਿੱਖ ਲਈ ਗੁਰੂ ਹੀ ਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਤੀਰਥ ਹੈ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਦਰਿਆ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ
ਮਨੁ ਤਨੁ ਮੈਲਾ ਅਵਗੁਣੀ ਚਿੰਜੁ ਭਰੀ ਗੰਧੀ ਆਇ ॥
ਕਊਆ ਰੂਪੀ ਮਨ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਆਇਆ ਕਿਉ ਨਾਂਹ ਨਹਾ ਕੇ ਸਾਫ਼ ਸੁਥਰਾ ਹੋ ਨਿਕਲਿਆ ਜਾਵੇ ਪਰ ਕਉਏ ਮਨ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਗਾ ਕੇ '''ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਨਿਧਿ ਜਲੁ ਨਾਹਿ''' ਸੋ ਹੋਇਆ ਇੰਝ ਕੇ ਕਲਰ ਦੀ ਛਪੜੀ ਜਾ ਚੁਬੀ ਲਾਈ॥ਚਾਹਤ ਤਾ ਸੁਥਰਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸੀ ਪਰ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਛਪੜੀ ਵਿਚ ਚੁਬੀ ਲਾਉਣ ਨਾਲ ਮਨ ਤਨ ਦੋਵੇ ਮੈਲੇ ਹੋ ਗਏ ਤੇ ਮੂੰਹ ਛਪੜੀ ਵਿਚਲੀ ਗੰਦਗੀ ਰੂਪੀ ਕੂੜ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ॥
ਸਰਵਰੁ ਹੰਸਿ ਨ ਜਾਣਿਆ ਕਾਗ ਕੁਪੰਖੀ ਸੰਗਿ ॥
ਸਾਕਤ ਸਿਉ ਐਸੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹੈ ਬੂਝਹੁ ਗਿਆਨੀ ਰੰਗਿ ॥
ਕਉਏ ਮਨ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਤਾ ਸਰਵਰ ਰੂਪੀ ਗੁਰੂ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਤੇ ਨਾਂਹ ਹੀ ਗੁਰੂ ਦੀਆਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੰਸ ਬਣਾ ਆਇਆ ,ਇਹ ਕੇਵਲ ਵਿਕਾਰ ਰੂਪੀ ਕਾਵਾਂ ਦੀ ਕੁਸੰਗਤ ਵਿਚ ਲੀਨ ਰਿਹਾ॥
ਹੇ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਵਾਲਿਉ ਪਾਂਧੀਓ ਬਿਲਕੁਲ ਏਵੈ ਦਾ ਸੰਗ ਸਾਕਤ ਵਿਰਤੀ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਜੀਵ ਦਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਤਾ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਪਤਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਨਾਂਹ ਹੀ ਉਸਦੀਆ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ ਦੇਣਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ॥
ਇਸਲਈ ਤਾ ਕਬੀਰ ਜੀ ਵੀ ਆਖਣਾ ਪਿਆ..
((ਕਬੀਰ ਸੰਗਤਿ ਕਰੀਐ ਸਾਧ ਕੀ ਅੰਤਿ ਕਰੈ ਨਿਰਬਾਹੁ ॥
ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਜਾ ਤੇ ਹੋਇ ਬਿਨਾਹੁ ॥))
ਸੰਤ ਸਭਾ ਜੈਕਾਰੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਮਾਉ ॥
ਨਿਰਮਲੁ ਨ੍ਹ੍ਹਾਵਣੁ ਨਾਨਕਾ ਗੁਰੁ ਤੀਰਥੁ ਦਰੀਆਉ ॥੧੦॥
ਹੇ ਭਾਈ ਸੰਤ ਵਿਰਤੀ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਜਨਾ ਦਾ ਸੰਗ ਕਰ ਇਹੀ ਹੀ ਹਲਤ ਪਲਤ ਵਿਚ ਸੋਭਾ ਕਰਵਾਂਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਗੁਰਮਤਿ ਦੇ ਅਨਕੋਲ ਕਰ ਜੀਵਨ ਜੀਈ ॥
ਹੇ ਨਾਨਕ ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਕਰਮ ਖੇਤਰ ਦੀ ਸਾਂਝ ਹੀ ਨਿਰਮਲ ਨਾਵਣ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਿੱਖ ਲਈ ਗੁਰੂ ਹੀ ਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਤੀਰਥ ਹੈ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਦਰਿਆ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ
No comments:
Post a Comment