ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖੰਡੁ ਨਿਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਖਿਉ ਮਾਂਝਾ ਦੁਧੁ ॥
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥
ਸੇਖ ਸਾਬ ਜੀ ਆਖ ਰਹੇ ਹਨ ਸ਼ੱਕਰ ,ਖੰਡ, ਮਿਸਰੀ, ਗੁੜ, ਸ਼ਹਿਦ ਅਤੇ ਮੱਝ ਦਾ ਦੁੱਧ - ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ (ਦੁਨਿਆਵੀ ) ਚੀਜ਼ਾਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਹਨ । ਪਰ ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਾਲਿਕ ਇੰਨਾ ਸਭ ਦੀ ਮਿਠਾਸ ਤੇਰੇ ਨਾਮੁ ਅਗੇ ਫਿੱਕੀ ਹੈ ਭਾਵ ਇਹ ਨਾਮੁ ਦੀ ਮਿਠਾਸ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ॥
ਜੇ ਤਮੰਨਾ ਜਾਗੇ ਕੇ ਇਹ ਜਾਣਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾ ਸੂਹੀ ਰਾਗ ਵਿਚ ਮਹਲਾ ੫ ਦਾ ਸਬਦੁ ਵਿਚਾਰਨਾ ਲਾਜਮੀ ਬਣਦਾ ਹੈ
''ਮਿਠ ਬੋਲੜਾ ਜੀ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਸੁਆਮੀ ਮੋਰਾ ॥ ਹਉ ਸੰਮਲਿ ਥਕੀ ਜੀ ਓਹੁ ਕਦੇ ਨ ਬੋਲੈ ਕਉਰਾ ॥ ਕਉੜਾ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਨੈ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨੈ ਅਉਗਣੁ ਕੋ ਨ ਚਿਤਾਰੇ ॥ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨੁ ਹਰਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਏ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਭੰਨੈ ਘਾਲੇ ॥ ਘਟ ਘਟ ਵਾਸੀ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਨੇਰੈ ਹੀ ਤੇ ਨੇਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਸਦਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ''ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ''॥
ਅੰਤਮ ਪੰਗਤੀ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਆਖ ਦਿੱਤਾ..'''ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ''
ਪਰ ਇਥੇ ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਲਗਦੀ ਹੈ ,,''ਜਿਨਿ ਇਹ ਚਾਖੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਗੂੰਗੇ ਕੀ ਮਿਠਿਆਈ ॥
ਗੁਰਬਾਣੀ ਅਭਿਆਸ ਤੂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਇਸ ਮਿਠਾਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ॥
ਸਭੇ ਵਸਤੂ ਮਿਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਨਿ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥
ਸੇਖ ਸਾਬ ਜੀ ਆਖ ਰਹੇ ਹਨ ਸ਼ੱਕਰ ,ਖੰਡ, ਮਿਸਰੀ, ਗੁੜ, ਸ਼ਹਿਦ ਅਤੇ ਮੱਝ ਦਾ ਦੁੱਧ - ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ (ਦੁਨਿਆਵੀ ) ਚੀਜ਼ਾਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਹਨ । ਪਰ ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਾਲਿਕ ਇੰਨਾ ਸਭ ਦੀ ਮਿਠਾਸ ਤੇਰੇ ਨਾਮੁ ਅਗੇ ਫਿੱਕੀ ਹੈ ਭਾਵ ਇਹ ਨਾਮੁ ਦੀ ਮਿਠਾਸ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ॥
ਜੇ ਤਮੰਨਾ ਜਾਗੇ ਕੇ ਇਹ ਜਾਣਿਆ ਜਾਵੇ ਤਾ ਸੂਹੀ ਰਾਗ ਵਿਚ ਮਹਲਾ ੫ ਦਾ ਸਬਦੁ ਵਿਚਾਰਨਾ ਲਾਜਮੀ ਬਣਦਾ ਹੈ
''ਮਿਠ ਬੋਲੜਾ ਜੀ ਹਰਿ ਸਜਣੁ ਸੁਆਮੀ ਮੋਰਾ ॥ ਹਉ ਸੰਮਲਿ ਥਕੀ ਜੀ ਓਹੁ ਕਦੇ ਨ ਬੋਲੈ ਕਉਰਾ ॥ ਕਉੜਾ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਨੈ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨੈ ਅਉਗਣੁ ਕੋ ਨ ਚਿਤਾਰੇ ॥ ਪਤਿਤ ਪਾਵਨੁ ਹਰਿ ਬਿਰਦੁ ਸਦਾਏ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਨਹੀ ਭੰਨੈ ਘਾਲੇ ॥ ਘਟ ਘਟ ਵਾਸੀ ਸਰਬ ਨਿਵਾਸੀ ਨੇਰੈ ਹੀ ਤੇ ਨੇਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਸਦਾ ਸਰਣਾਗਤਿ ''ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ''॥
ਅੰਤਮ ਪੰਗਤੀ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਆਖ ਦਿੱਤਾ..'''ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ''
ਪਰ ਇਥੇ ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਲਗਦੀ ਹੈ ,,''ਜਿਨਿ ਇਹ ਚਾਖੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਗੂੰਗੇ ਕੀ ਮਿਠਿਆਈ ॥
ਗੁਰਬਾਣੀ ਅਭਿਆਸ ਤੂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਇਸ ਮਿਠਾਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ॥
No comments:
Post a Comment