Saturday, September 24, 2016

ਝੜ ਝਖੜ ਓਹਾੜ ਲਹਰੀ ਵਹਨਿ ਲਖੇਸਰੀ ॥

ਝੜ ਝਖੜ ਓਹਾੜ ਲਹਰੀ ਵਹਨਿ ਲਖੇਸਰੀ ॥ 
ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਆਲਾਇ ਬੇੜੇ ਡੁਬਣਿ ਨਾਹਿ ਭਉ ॥੪॥
ਕਮਾਦਿਕ ਅਨਸਰਾਂ ਦੀਆ ਝੜੀਆ ਲੱਗੀਆ ਹਨ, ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਝਖੜ ਝੁਲ ਰਹੇ ਹਨ, ਭਵ-ਸਾਗਰ ਵਿੱਚੋ ਮਾਇਆ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰੂਪ ਦੀਆ ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਲਹਿਰਾਂ ਉੱਠ ਕੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਹਰ ਬੋਧਿਕ ਨੂੰ ਵਹਾ ਲੈ ਜਾਂਦੀਆ ਹਨ ॥
ਹੇ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜੇ ਅਜਿਹੇ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚੋ ਬਚਾਉ ਦੀ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਭਾਲਦਾ ਹੈ ਤਾ ਇੰਝ ਕਰ ਆਪਣੇ ਸਚੇ ਸਤਿਗੁਰ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰ॥ਸਿਰਫ ਉਹ ਹੀ ਅਜੇਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚੋ ਕੱਢਣ ਦੀ ਸਮਰਥਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ॥
ਹੁਣ ਜੇ ਸਵਾਲ ਮਨ ਵਿਚ ਆਏ ਕੇ ਕਿਹੜੇ ਸਚੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰਨਾ ਹੈ ਤਾ ਫਿਰ ਇਕ ਵਾਰ ਭੱਟ ਸਾਹਿਬਾਨਾਂ ਦਾ ਸਵਯਿਆ ਜਰੂਰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਤੇ ਵਿਚਾਰਨਾ ਬਣਦਾ ਹੈ॥
ਸਿਰੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਊਪਰਿ ॥ ਕਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਤਜੁਗਿ ਜਿਨਿ ਧ੍ਰੂ ਪਰਿ ॥
ਸ੍ਰੀ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਭਗਤ ਉਧਰੀਅੰ ॥ ਹਸ੍ਤ ਕਮਲ ਮਾਥੇ ਪਰ ਧਰੀਅੰ ॥
ਅਲਖ ਰੂਪ ਜੀਅ ਲਖ੍ਯ੍ਯਾ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸਾਧਿਕ ਸਿਧ ਸਗਲ ਸਰਣਾਈ ॥
ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਸਤਿ ਜੀਅ ਧਾਰਹੁ ॥ ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਦੇਹ ਨਿਸ੍ਤਾਰਹੁ ॥ 
ਗੁਰੁ ਜਹਾਜੁ ਖੇਵਟੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਤਰਿਆ ਨ ਕੋਇ ॥ 
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
ਸ੍ਵਯੇ ਦੀਆ ਇਹਨਾਂ ਪੰਗਤੀਆ ਤੂੰ ਸਹਜੇ ਹੀ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕੇ ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ ਉਹ ਹੈ ਜੋ...
ਆਦਿ ਸਚੁ ਜੁਗਾਦਿ ਸਚੁ ॥
ਹੈ ਭੀ ਸਚੁ ਨਾਨਕ ਹੋਸੀ ਭੀ ਸਚੁ ॥
ਹੁਣ ਸਵਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਂਦਾ ਹੈ ਕੇ ਸਾਹਿਬ ਤਾ ਅਜੂਨੀ ਹੈ॥ਫਿਰ ਗੁਰੂ ਰੂਪ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ ਵਿਚਰਦਾ ਹੈ ਤਾ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਸ੍ਵਯੇ ਵਿਚ ਇਸਦਾ ਜਵਾਬ ਹੈ॥
ਗੁਰੁ ਨਾਨਕੁ ਨਿਕਟਿ ਬਸੈ ਬਨਵਾਰੀ ॥
ਕਿਉਂਕਿ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਨੂੰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਨਿਕਟਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ ਜੋ ਦਸਾ ਕਾਇਆ ਵਿਚ ਵਿਚਰ ਕੇ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਸਰੂਪ ਵਿਚ ਹਾਸਿਲ ਹੈ॥ਪ੍ਰਮਾਣ-
ਤਿਨਿ ਲਹਣਾ ਥਾਪਿ ਜੋਤਿ ਜਗਿ ਧਾਰੀ ॥ ਲਹਣੈ ਪੰਥੁ ਧਰਮ ਕਾ ਕੀਆ ॥
ਅਮਰਦਾਸ ਭਲੇ ਕਉ ਦੀਆ ॥ 
ਤਿਨਿ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸੁ ਸੋਢੀ ਥਿਰੁ ਥਪ੍ਯ੍ਯਉ ॥ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਖੈ ਨਿਧਿ ਅਪ੍ਯ੍ਯਉ ॥
ਅਪ੍ਯ੍ਯਉ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਅਖੈ ਨਿਧਿ ਚਹੁ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਕਰਿ ਫਲੁ ਲਹੀਅੰ ॥
ਬੰਦਹਿ ਜੋ ਚਰਣ ਸਰਣਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਪਰਮਾਨੰਦ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਹੀਅੰ ॥ 
ਪਰਤਖਿ ਦੇਹ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਸੁਆਮੀ ਆਦਿ ਰੂਪਿ ਪੋਖਣ ਭਰਣੰ ॥ 
ਸਤਿਗੁਰੁ ਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਅਲਖ ਗਤਿ ਜਾ ਕੀ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮਦਾਸੁ ਤਾਰਣ ਤਰਣੰ ॥੧॥
ਜਦ ਗੁਰ ਜੋਤ ਗੁਰੂ ਅਰਜੁਨ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਮਿਲੀ ਤਾ ਭੱਟਾਂ ਜੀ ਨੇ ਆਖ ਦਿੱਤਾ..
ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਪਰਕਾਸਿਓ ਹਰਿ ਰਸਨ ਬਸਾਯਉ ॥.....ਇਹ ਓਹੀ ਤਰਜ ਉਤੇ ਆਖਿਆ ਗਿਆ ਜਿਸ ਤੇ ਗੁਰੂ ਅਰਜੁਨ ਜੀ ਨੇ ਆਖਿਆ...
ਹਉ ਆਪਹੁ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਦਾ ਮੈ ਕਹਿਆ ਸਭੁ ਹੁਕਮਾਉ ਜੀਉ ॥ 
ਬਸ ਇਸਲਈ ਸਿੱਖ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅਤੇ ਅਖੀਰਲੀ ਪੁਕਾਰ ਕੇਵਲ ਤੇ ਕੇਵਲ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਤਾਈ ਹੈ॥
ਧੰਨਵਾਦ

No comments:

Post a Comment